Wniosek o jej wydanie musi zawierać komplet dokumentów. Dołączony do niego raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na otoczenie jako dowód w postępowaniu może być weryfikowany przez biegłych.
ikona lupy />
dr Maciej J. Nowak, radca prawny / Dziennik Gazeta Prawna
Ocena oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko to procedura administracyjna, która jest obowiązkowym etapem wielu inwestycji realizowanych przez przedsiębiorców. Jej przeprowadzenie wiąże się z obowiązującą w polskim systemie prawnym zasadą zrównoważonego rozwoju.
Kiedy trzeba sporządzać
Ocena oddziaływania na środowisko najogólniej rzecz biorąc polega na zweryfikowaniu przez organy administracji publicznej tego, jak w szczegółach będzie wyglądać realizacja przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Katalog przedsięwzięć, które taką ocenę oddziaływania na środowisko powinny uzyskać, określa rozporządzenie Rady Ministrów z 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. nr 213, poz. 1397 ze zm.).
Wśród nich są m.in. instalacje wykorzystujące do wytwarzania energii elektrycznej energię wiatru, stacje elektroenergetyczne, napowietrzne linie elektroenergetyczne, instalacje radiokomunikacyjne, linie kolejowe, drogi, zakłady przetwarzania, obiekty unieszkodliwiania odpadów wydobywczych, elektrownie wodne, instalacje do przesyłu ropy naftowej, pary, gazu czy nawet – na obszarach form ochrony przyrody – zabudowa mieszkaniowa, przemysłowa czy też magazynowa (spełniające oczywiście określone, wskazane w tym akcie prawnym parametry techniczne).
Szczegółowość analizy
Wskazane przedsięwzięcia w rozporządzeniu są podzielone na:
- mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko,
- mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko.
To, do jakiej grupy rozporządzenie Rady Ministrów kwalifikuje określone przedsięwzięcie, rodzi konsekwencje proceduralne. W skrócie ujmując – mają wpływ na stopień szczegółowości analizy przedsięwzięć potencjalnie oddziałujących na środowisko.
Procedura pozytywnie zakończona
Jeżeli zatem dane przedsięwzięcie spełnia kryteria wskazane w rozporządzeniu, musi zostać przeprowadzona specjalna procedura, której efektem finalnym jest wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Decyzja ta powinna zostać wydana przed uzyskaniem decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. To samo dotyczy innych decyzji, w szczególności pozwolenia na budowę czy decyzji o pozwoleniu na wznowienie robót budowlanych. Brak decyzji środowiskowej może więc zablokować cały proces inwestycyjny.
Organem właściwym w sprawie decyzji środowiskowej jest co do zasady organ wykonawczy gminy (wójt/burmistrz/prezydent miasta). W przypadku niektórych innych, wskazanych wprost w ustawie inwestycji decyzje mogą wydawać inne organy. Podkreślić tu należy zwłaszcza rolę regionalnego dyrektora ochrony środowiska wydającego takie decyzje m.in. względem znacząco oddziałujących na środowisko dróg, linii kolejowych, sztucznych zbiorników wodnych czy napowietrznych linii energetycznych.
Obowiązki inwestora
Jednym z obowiązków inwestora w postępowaniu jest przedłożenie specjalnej analizy – raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. W większości przypadków zakres tego raportu zależy od wytycznych określonych przez organ prowadzący postępowanie (po uprzednim uzyskaniu opinii regionalnego dyrektora ochrony środowiska oraz organu inspekcji sanitarnej). W raporcie takim powinny się znaleźć przede wszystkim dane związane z opisem planowanego przedsięwzięcia, opisem elementów przyrodniczych objętych zakresem przewidywanego oddziaływania, opisem krajobrazu czy też opisem analizowanych wariantów realizacji inwestycji, w tym wariantu proponowanego przez wnioskodawcę oraz racjonalnego wariantu alternatywnego.
W wydanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach określa się m.in. rodzaj i miejsce realizacji przedsięwzięcia, warunki wykorzystywania terenu, podejmowane działania związane z kompensacją przyrodniczą czy też obowiązek przeprowadzenia analizy porealizacyjnej.
Ważność
Wydana decyzja środowiskowa ma określoną ważność. Co do zasady złożenie wniosku o wydanie kolejnej decyzji administracyjnej w sprawie inwestycji (np. pozwolenia na budowę) jest możliwe obecnie najpóźniej w ciągu sześciu lat od dnia, w którym decyzja środowiskowa stała się ostateczna. Jednak termin ten może zostać wydłużony do dziesięciu lat w przypadku gdy wnioskodawca decyzji otrzymał stanowisko organu stwierdzające, iż realizacja planowanego przedsięwzięcia przebiega etapowo i że warunki realizacji przedsięwzięcia zawarte w decyzji są aktualne. Jeżeli jednak terminy te upłyną, a wniosek o wydanie kolejnej decyzji nie zostanie złożony – trzeba się starać o uzyskanie kolejnej decyzji.
Poniżej zamieszczamy odpowiedzi na wybrane problemy przedsiębiorców.
1. Czy ocena zawsze musi być przyporządkowana do pierwotnego obszaru
Chciałbym zaplanować konkretne miejsce realizacji inwestycji i mam w związku z tym pewne wątpliwości. Rolą decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest przede wszystkim zweryfikowanie oddziaływania określonego przedsięwzięcia na środowisko. Czy w tym postępowaniu przesądza się jednocześnie o lokalizacji tego przedsięwzięcia? Jeżeli tak, to co konkretnie wynika z przesądzenia o lokalizacji w takiej decyzji? Jak to się ma do ustaleń zawartych w planach miejscowych czy decyzjach lokalizacyjnych?
Przedmiotem decyzji środowiskowych mogą być zróżnicowane przedsięwzięcia i określenie ich lokalizacji może się odbywać na różnych warunkach. Pamiętając o tym zastrzeżeniu, trzeba jednak wskazać, że jednym z kluczowych zadań decyzji środowiskowej jest określenie oddziaływania danego, konkretnego przedsięwzięcia na środowisko. A jest to możliwe zazwyczaj przy określeniu konkretnej lokalizacji takiego przedsięwzięcia. Z tego powodu należy wskazać, że zazwyczaj konieczne jest określenie precyzyjnej lokalizacji poszczególnych przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Lokalizacja ta nie może być później zmieniana w innych postępowaniach, gdyż dałoby to podstawę do zakwestionowania całej oceny oddziaływania na środowisko.
Przy większych inwestycjach należy pamiętać, że postanowienia części dokumentów związanych z planowaniem przestrzennym – planów zagospodarowania przestrzennego województw, studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego – są niewiążące. Jeżeli na danym obszarze obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego decyzja środowiskowa musi być z nim zgodna. Brak takiej zgodności może się stać podstawą do jej zakwestionowania. Jeżeli jednak planu miejscowego nie ma, wydawana później decyzja o warunkach zabudowy nie może być sprzeczna z decyzją środowiskową. Także w ten sposób została zapewniona łączność merytoryczna decyzji środowiskowej z aktami polityki przestrzennej. Oznacza to, że w konsekwencji można przyjąć, iż decyzja środowiskowa jest tym aktem administracyjnym, który przesądza o konkretnej lokalizacji przedsięwzięcia.
PRZYKŁAD
Ocena ważna tylko dla konkretnej lokalizacji
W wydanej decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach została określona lokalizacja przedsięwzięcia. Po jakimś czasie inwestor z uwagi na zmianę niektórych okoliczności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą doszedł do wniosku, że przedsięwzięcie chciałby zrealizować w innym miejscu.
W tym przypadku jest konieczna zmiana decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w tym zakresie. Dotyczyć to będzie również przypadku, kiedy na podstawie decyzji środowiskowej zostało już wydane pozwolenie na budowę i wnioskodawca chce zmienić tę decyzję, zmieniając lokalizację. Wtedy co do zasady trzeba się cofnąć do etapu decyzji środowiskowej i sporządzić ją na nowo, dla nowej lokalizacji.
PRZYKŁAD
Rozmiar przedsięwzięcia można zmienić po wydaniu decyzji
Przedsiębiorca uzyskał decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach oraz w ślad za nią – pozwolenie na budowę. Następnie inwestor doszedł do wniosku, że chciałby inwestycję powiększyć. W sytuacji gdy zostało już wydane pozwolenie na budowę i inwestor stwierdził konieczność zmiany charakterystycznych parametrów budowanego obiektu (jego kubatury, powierzchni zabudowy, wysokości, długości, szerokości i liczby kondygnacji) nie będzie wymagana zmiana wcześniejszej decyzji środowiskowej. Warunkiem jest jednak to, aby zmiany tego rodzaju nie wpływały znacząco na środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia.
Podstawa prawna
Art. 82 ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1235 ze zm.; dalej: u.u.i.ś.j.o.).
2. pod jakimi warunkami można przenieść decyzję na inny podmiot
Jak skłonić do współpracy biznes i naukowców
Jak skłonić do współpracy biznes i naukowców

Zobacz również
Dostałem decyzję środowiskową, ale okazało się, że nie jestem w stanie zrealizować całej uwzględnionej w niej inwestycji – pojawiły się ograniczenia finansowe związane z prowadzoną przeze mnie działalnością gospodarczą. Czy można przenieść uzyskaną decyzję środowiskową na inny podmiot? Czy można przenieść tylko część obowiązków wynikających z takiej decyzji? Jeżeli tak, to jakie warunki muszą zostać spełnione, aby było to możliwe?
Można przenieść decyzję. Wniosek o przeniesienie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach składa podmiot, który uprzednio był jej adresatem. Jeżeli podmiot wskazany w takim wniosku w pełni przyjmuje zawarte w decyzji warunki, organ właściwy do wydania danej decyzji przenosi ją. Stronami postępowania w tym zakresie będą tylko podmioty, między którymi jest przeniesienie decyzji, a nie wszystkie wcześniejsze strony postępowania. Nie zmienia się bowiem zakres decyzji, tylko sama osoba, która taką decyzję będzie realizować. Trudno więc mówić o zmianie sytuacji osób trzecich.
Nie ma przeciwwskazań, aby uznać, żeby nie było możliwe przeniesienie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach w zakresie odnoszącym się tylko do części realizowanego przedsięwzięcia. W takiej sytuacji musi być jednak możliwe fizyczne i przestrzenne wyodrębnienie części takiego przedsięwzięcia. Jednocześnie należy pamiętać, że warunki określone w pierwotnej decyzji środowiskowej nie mogą ulegać zmianie. W takiej sytuacji nie jest bowiem realizowane całe postępowanie związane z oceną oddziaływania na środowisko od nowa, ale tylko zmiana samego podmiotu wchodzącego w ustalone wcześniej obowiązki i prawa. Również dlatego nie może to stanowić pretekstu do obchodzenia obowiązujących przepisów. Pamiętać należy również o tym, że możliwość przeniesienia części decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach nie zawsze jest równoznaczna z możliwością częściowego przenoszenia kolejnych decyzji dotyczących tego samego przedsięwzięcia, np. decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Przy okazji niniejszego zagadnienia warto zwrócić uwagę na jeszcze jedną sprawę. W sytuacji gdy dwa przedsięwzięcia realizowane przez dwa podmioty są ze sobą powiązane technologicznie – powinny zostać poddane wspólnej ocenie oddziaływania na środowisko.
PRZYKŁAD
Wolno podzielić
Decyzja środowiskowa dotyczyła budowy osiedla oraz drogi prowadzącej do niego. Osiedle zostało wybudowane, jednak firma sprzedała inwestycję. Nowemu nabywcy pozostało m.in. wybudowanie drogi. Gdy decyzja środowiskowa została wydana dla osiedla i drogi– można oba elementy rozdzielić przy przenoszeniu części decyzji środowiskowej. Fizyczne i przestrzenne wyodrębnienie danego przedsięwzięcia w razie wątpliwości jest oceniane ze specjalistycznego punktu widzenia.
Podstawa prawna
Art. 72a u.u.i.ś.j.o.
3. O czym pamiętać, pisząc wniosek, by szybko przeszedł procedury
Przygotowuję inwestycję, dla której muszę dostać decyzję środowiskową. Zależy mi na czasie i w związku z tym nie chciałbym popełnić niepotrzebnych błędów formalnych, które mogłyby przedłużyć całą procedurę. Co powinienem dołączyć do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach? O czym muszę pamiętać przy tworzeniu takiego wniosku?
Rzeczywiście odpowiednie przygotowanie wniosku ma duże znaczenie. W samym wniosku trzeba przede wszystkim określić wnioskodawcę, jego adres, organ administracji publicznej, do którego wniosek jest kierowany, a także dokładnie określić przedsięwzięcie, które ma być przedmiotem postępowania. Trzeba też sprawdzić, żeby nie było rozbieżności pomiędzy określeniem przedsięwzięcia we wniosku i w raporcie o oddziaływaniu na środowisko.
Najważniejsze dokumenty, które powinny zostać dołączone do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, to:
- raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko lub karta informacyjna przedsięwzięcia (gdy wnioskodawca wystąpił o określenie zakresu raportu) – przy przedsięwzięciach mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko (wraz z wnioskiem o określenie zakresu raportu);
- poświadczona przez właściwy organ kopia mapy ewidencyjnej obejmująca przewidywany teren, na którym ma być realizowane przedsięwzięcie oraz obszar, na który przedsięwzięcie będzie oddziaływać;
- załącznik graficzny przedstawiający zasięg oddziaływania przedsięwzięcia;
- wypis z rejestru gruntów obejmujący teren przedsięwzięcia i zasięg jego oddziaływania.
Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko i kartę informacyjną przedsięwzięcia przedkłada się w trzech egzemplarzach wraz z ich zapisem w formie elektronicznej na informatycznych nośnikach danych. Cztery egzemplarze przedkłada się w sytuacji, kiedy w postępowaniu uczestniczy dyrektor urzędu morskiego.
Trzeba pamiętać o tym, że przedmiotowe załączniki muszą być w przewidzianej formie dołączone w sposób kompletny. W orzecznictwie dopuszcza się wprawdzie zachowanie w całym postępowaniu drobnych uchybień, ale niewpływających na istotę decyzji. Przykładowo, jeżeli decyzja zostanie oparta na kopii wydruków wypisu z rejestru gruntów, a nie na oryginale – nie jest to istotne jej uchybienie (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 grudnia 2010 r., sygn. akt IV SA/Wa 754/10, LEX nr 759006). Ale oczywiście w praktyce lepiej do takich sytuacji nie dopuszczać i niepotrzebnie nie ryzykować późniejszego zakwestionowania poprawności całego postępowania.
Trzeba też pamiętać o tym, że co do zasady oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko budzą sporo kontrowersji. Nie można zatem wykluczyć, że znajdzie się więc wiele podmiotów zainteresowanych zakwestionowaniem wydanej decyzji i tym samym zablokowaniem – przynajmniej na jakiś czas – realizacji inwestycji. Zatem nie należy dawać do tego nawet drobnych pretekstów.
PRZYKŁAD
Mapa musi uwzględniać sąsiednie działki
Do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przedsiębiorca dołączył kopię mapy ewidencyjnej, ale obejmującej działkę bezpośrednio należącą do niego. Urząd w tej sytuacji może uznać, że mapa nie obejmuje swoim zasięgiem odpowiedniego obszaru.
Przy okazji dołączania kopii mapy ewidencyjnej do wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach należy pamiętać o tym, że powinna ona obejmować nie tylko działki, na których jest planowana realizacja danego przedsięwzięcia, ale również działki bezpośrednio z nimi sąsiadujące. W przypadku gdy zasięg oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wykracza poza miejsce jego realizacji – także działki objęte takim oddziaływaniem.
Podstawa prawna
Art. 74 u.u.i.ś.j.o.
4. Jak przygotować idealny raport, którego nikt nie zakwestionuje
Planuję zamówić raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko. Zależy mi na tym, żeby wersja dokumentu, jaką przedstawię w urzędzie, nie powodowała żadnych wątpliwości przedłużających postępowanie i tym samym przesuwających w czasie realizację mojej inwestycji. Na które elementy raportu należy zwrócić uwagę? Które mogą rodzić problemy? W jaki sposób raport będzie oceniany i weryfikowany na dalszych etapach procedury oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko?
Raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko stanowi dowód w postępowaniu administracyjnym. I właśnie jako tego rodzaju dowód powinien być traktowany. Oznacza to, iż może się czasem zdarzyć sytuacja, że pomimo wyrażanych przez którąś ze stron wątpliwości, poprawność raportu nie będzie szczegółowo weryfikowana.
Jednak może się zdarzyć i tak, że organ prowadzący postępowanie zdecyduje się na przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego w celu weryfikacji poprawności danych zawartych w raporcie.
Trzeba bowiem pamiętać o tym, że nawet w przypadku, gdy któraś ze stron kwestionuje treść raportu, organ nie ma obowiązku podejmować dalszych czynności mających na celu jego weryfikację. Jest to bowiem jego indywidualna ocena dokumentacji w sprawie. Dlatego jeżeli ktoś kwestionuje dany raport, powinien to robić w sposób bardzo konkretny, wykazując precyzyjnie jego braki i niezgodności z poszczególnymi przepisami. Sama ogólna negacja treści raportu nie będzie skuteczna. Warto o tym pamiętać z dwóch perspektyw: zarówno broniącego raportu inwestora, jak też stron zainteresowanych jego zakwestionowaniem. Dowodowy charakter raportu inwestor powinien mieć zatem na uwadze, gdy podejmuje decyzję o przygotowaniu takiego dokumentu.
W sytuacji gdy wnioskodawca nie przedkłada raportu, zakres takiego opracowania określa organ prowadzący postępowanie w przedmiocie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach. Postanowienie to będzie wiążące dla inwestora. Formuła określenia zakresu raportu jest korzystna zwłaszcza wtedy, gdy inwestor nie ma pewności co do tego, co tak naprawdę w raporcie powinien zawrzeć. Wniosek o określenie zakresu raportu może pozwolić zmniejszyć koszt sporządzania stosownych opracowań i tym samym skrócić czas związany z przygotowaniem inwestycji. Z praktycznego punktu widzenia dobrze byłoby, gdyby organ przy określaniu zakresu raportu miał dostępne dane dotyczące charakterystyki planowanego przedsięwzięcia, jego usytuowania, a także rodzaju i skali możliwego oddziaływania.
Ważnym elementem raportu jest charakterystyka poszczególnych rozważanych wariantów realizacji inwestycji. W tym kontekście chodzi o ujęcie:
- wariantu proponowanego przez wnioskodawcę,
- racjonalnego wariantu alternatywnego,
- wariantu najkorzystniejszego dla środowiska.
Teoretycznie w precyzyjnym raporcie, gdyby była taka potrzeba, można wskazać jeszcze więcej wariantów. Tym niemniej zaproponowany rozkład minimalnej liczby wariantów (przedstawionej powyżej) należy rozumieć w ten sposób, że wariant najkorzystniejszy dla środowiska jest niejako wariantem idealnym, pewnym punktem odniesienia przy realizacji inwestycji. Brak jego opisu będzie stanowił podstawę do stwierdzenia poważnych wad w całym postępowaniu.
Zadaniem raportu jest przedstawienie różnic pomiędzy poszczególnymi wariantami. Teoretycznie może się zdarzyć sytuacja, kiedy wariant zaplanowany przez inwestora będzie jednocześnie wariantem najkorzystniejszym dla środowiska, ale nie można tego nadużywać – w praktyce będzie tak bowiem bardzo rzadko. Warianty mogą się odnosić zarówno do lokalizacji przedsięwzięcia, skali przedsięwzięcia oraz stosowanych technologii. Nie wystarczy samo zaprezentowanie poszczególnych wariantów, bez ich dalszej charakterystyki.
Autor raportu musi mieć specjalistyczną wiedzę z zakresu podejmowanych w nim zagadnień. Jednak nie ma żadnych obostrzeń natury formalnej wobec osób sporządzających taki raport (wymogu konkretnego wykształcenia, zawodu, tytułu itd.). Nie trzeba też w żaden sposób tej wiedzy wykazywać. Nie zmienia to jednak faktu, że inwestor powinien zadbać o to, aby raport – również w jego interesie – był sporządzony na wysokim poziomie. Autorem raportu może być również reprezentujący wnioskodawcę pracownik lub inny podmiot. Czasem może się to okazać dosyć wygodne – będzie on mógł na bieżąco konsultować (np. z organem gminy) treść tego raportu.
PRZYKŁAD
Różne opisy powodem uchylenia
W raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko zakres przedsięwzięcia został opisany inaczej niż w wydanej później decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach.
Taka rozbieżność pomiędzy raportem a decyzją stanowi poważną wadę proceduralną – i jest jednocześnie przesłanką do uchylenia tego rodzaju decyzji. Bowiem w takim przypadku będzie występować rozbieżność pomiędzy tym, co dany organ ustalił, a dokumentacją, na podstawie której to ustalał. Wszystko zależy też od zakresu występujących różnic. Jeżeli są one minimalne, taką decyzję można utrzymać w mocy.
Podstawa prawna
Art. 66–69 u.u.i.ś.j.o.
5. Gdzie szukać dobrych argumentów na zaskarżenie
Chciałbym zakwestionować decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach dotyczącą działki sąsiadującej z moimi nieruchomościami. Uważam, że realizacja wskazanego w decyzji przedsięwzięcia może negatywnie wpłynąć na moje możliwości w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej na moich działkach. Jakie zarzuty mogę zgłosić względem decyzji środowiskowej?
W większości różnych postępowań administracyjnych w odwołaniu od decyzji nie ma wymogu rozbudowania zarzutów w szczególny sposób. Nie ma co do tego takich wymogów formalnych, jak np. w przypadku apelacji czy skargi do sądu administracyjnego. Tym niemniej zawsze warto nie ograniczać odwołania do kilku lakonicznych sformułowań. Warto przedstawić szerszą argumentację. Tylko bowiem w ten sposób można przekonać organ do tego, że nasze stanowisko jest prawidłowe.
Szukając dobrych argumentów do odwołania od decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, można zwrócić uwagę na kilka kwestii. Po pierwsze warto sprawdzić, czy zostały zachowane podstawowe wymogi dla decyzji administracyjnych, np. czy wydana decyzja ma prawidłową podstawę prawną, a treść rozstrzygnięcia jest zgodna z innymi elementami decyzji. Ważne jest również to, żeby sprawdzić, czy w uzasadnieniu rzeczywiście przedstawiono wyczerpująco dotyczący sprawy stan faktyczny i dostosowano do konkretnych przepisów. Poza tym trzeba sprawdzić, czy poprawnie zostały określone warunki wykorzystywania terenu w trakcie realizacji przedsięwzięcia. Do sprawdzenia pozostaje również to, czy w danym przypadku występują warunki do przeprowadzenia kompensacji przyrodniczej i jakie zostały wyrażone obowiązki zapobiegania, ograniczania i monitorowania oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko. Każdy nasz zarzut powinien być wykazany merytorycznie, w miarę możliwości stosownymi orzeczeniami i tezami doktryny.
Na wniesienie odwołania każda ze stron ma 14 dni od otrzymania decyzji. Odwołanie wnosimy do organu wyższej instancji, ale za pośrednictwem organu, który wydał kwestionowaną przez nas decyzję.
PRZYKŁAD
Niedokładne wyjaśnienie okoliczności jako zarzut
Strona kwestionująca daną decyzję szczegółowo zweryfikowała sformułowania i dane zawarte w trakcie postępowania i w samej decyzji. Zwróciła też uwagę na to, jakie były żądania stron zgłaszane w czasie postępowania. Do zarzutów wykorzystała również zawarte w kodeksie postępowania administracyjnego zasady procedury administracyjnej. Jeden z zarzutów dotyczył naruszenia art. 7 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.), czyli zasady prawdy obiektywnej poprzez niedokładne wyjaśnienie okoliczności sprawy.
Podstawa prawna
Art. 85 u.u.i.ś.j.o.
6. kiedy istnieje Możliwość uzupełnienia braków po fakcie
Zbudowałem obiekt budowlany, nie dopełniając formalności. Obecnie przeznaczam go na cele gospodarcze. Teraz staram się nadrobić różne procedury, w tym tę dotyczącą oceny oddziaływania inwestycji na środowisko. Czy istnieje możliwość uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia już zrealizowanego lub przedsięwzięcia będącego w toku realizacji?
Tak. Fakt zrealizowania danej inwestycji nie oznacza, że wymagane w czasie jej realizacji postępowanie ocenowe nie było już możliwe do przeprowadzenia. Mogłoby to zresztą stanowić podstawę do obchodzenia przepisów prawa. Także od strony formalnej nie ma przeciwwskazań, aby np. dla gotowego już obiektu została wydana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach. Oznacza to, że w ramach tej procedury mogą się pojawić wszystkie opisywane powyżej problemy, w tym dotyczące zakresu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, czy też zgodności między dokumentacją a treścią decyzji. Od takiej decyzji każda ze stron również może wnosić odwołania.
PRZYKŁAD
Nie upiecze się przy legalizacji samowoli
Przedsiębiorca wybudował samowolnie warsztat. Postanowił go zalegalizować. Okazało się, że na tego typu inwestycję powinien był uzyskać decyzję środowiskową.
W takiej sytuacji uprzednie przeprowadzenie postępowania w sprawie ocen oddziaływania na środowisko będzie warunkiem koniecznym dla możliwości podejmowania dalszych czynności.
Podstawa prawna
Art. 72. u.u.i.ś.j.o.