Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
1,3 mld zł straty na sprzedaży węgla odnotowała branża po ośmiu miesiącach tego roku. Na razie efekty restrukturyzacji są mizerne. Pomogłaby obniżka obciążeń fiskalnych.
/>
– Brak płynności finansowej, za mała produkcja węgli grubych, na które jest zapotrzebowanie, i duże obciążenia fiskalne to największe kłopoty branży – tak Henryk Paszcza, dyrektor katowickiego oddziału Agencji Rozwoju Przemysłu, podsumował wyniki kopalń za osiem miesięcy tego roku. Przedstawił je i ocenił wczoraj w Sejmie podczas obrad parlamentarnego zespołu ds. górnictwa i energetyki.
Mimo zmian organizacyjnych i prób restrukturyzacji sytuacja branży nie jest lepsza niż w roku ubiegłym. Przyczynił się do tego m.in. spadek cen. Po ośmiu miesiącach 2016 r. średnia cena tony węgla wynosiła 231 zł. Cena energetycznego spadła rok do roku o 21 zł, a koksowego aż o 78 zł. Przełożyło się to m.in. na mniejsze o ok. 0,8 mld zł przychody, ale i mniejsze o ok. 250 mln zł nakłady inwestycyjne w porównaniu z analogicznym okresem 2015 r.
Od kilkunastu tygodni surowiec drożeje, ale specjaliści oceniają, że nie będzie to trwały trend. Cena tony węgla energetycznego w portach ARA (Amsterdam – Rotterdam – Antwerpia) wynosi prawie 80 dol. Niedawno było to jeszcze ok. 50. Jednak efekty tych zwyżek w Polsce będą widoczne najwcześniej w wynikach za cały 2016 r.
Polska utrzymuje odzyskaną w ubiegłym roku pozycję eksportera węgla netto (sprzedajemy za granicę więcej paliwa, niż go stamtąd sprowadzamy). Do końca sierpnia wyeksportowaliśmy 6,03 mln t węgla. Z zagranicy przyjechało do nas w tym czasie 5,2 mln t – o pół miliona więcej niż rok wcześniej. Najwięcej paliwa przyjechało z Rosji – 3,2 mln t. Kolejnymi dostawcami są Australia (ok. 1 mln t węgla koksowego) oraz Kolumbia (0,4 mln t) i Czechy (0,3 mln t). Anna Margis z Ministerstwa Energii przyznała, że nie ma możliwości prostego zablokowania importu węgla z Rosji. – Będziemy chociaż starali się zmusić Rosję do konieczności sortowania paliwa przed dostarczeniem do Polski – zadeklarowała.
Po ośmiu miesiącach tego roku jesteśmy za to importerem netto energii. Jak ocenił Paszcza, 2,5 TWh sprowadzone z zagranicy przekłada się na spalanie 1–2 mln t węgla.
Marek Tokarz, prezes Spółki Restrukturyzacji Kopalń, podsumował nakłady restrukturyzacyjne. W latach 2015–2018 ich łączny poziom nie może przekroczyć 7 mld zł. – W 2015 r. było to w sumie 700 mln zł. W tym roku mamy zabezpieczone 220 mln zł na odwadnianie kopalń oraz 904 mln zł na działania w nowo przejętych kopalniach – wyliczał. Same urlopy górnicze, które przewiduje sektorowa ustawa, pochłonęły w tym roku już 300 mln zł. Suma będzie rosła, bo z takich świadczeń mogą korzystać osoby, którym zostały cztery lata i mniej do emerytury, a były zatrudnione w zakładach przenoszonych do SRK (czyli docelowo likwidowanych).
Zespół górniczy podjął decyzję o wystosowaniu pisma do premier Beaty Szydło w sprawie możliwej obniżki obciążeń fiskalnych dla branży węglowej. – W sektorze paliwowym na całym świecie nie ma wolnego rynku i czystej konkurencji. Globalne dopłaty do produkcji paliw kopalnych wynoszą rocznie 444 mld dol., z czego 19 mld dol. przypada na węgiel – powiedział Janusz Olszowski, prezes Górniczej Izby Przemysłowo-Handlowej. – Polskie górnictwo płaci rocznie 6,2 mld zł różnych danin. Już 1 mld zł mniej znacząco by pomógł – zapewnił. Przypomniał, że zgodnie z prawem UE kopalnie mogą być zwolnione z akcyzy na energię elektryczną, ale w Sejmie nie udało się przeforsować takiego rozwiązania – a dałoby to 100 mln zł. Kolejna sprawa to 400 mln zł zamrożone w funduszu likwidacji kopalń „na zapas” (przygotowywana strategia dla górnictwa zakłada uruchomienie tych pieniędzy na inwestycje) czy 135 mln zł z tzw. opłaty eksploatacyjnej.
