Subskrybuj nas na Youtube
Wkład niepieniężny do spółki prawa handlowego (czyli aport) jest często kwestią problematyczną. Prawo handlowe stawia bowiem wiele warunków i ograniczeń w zakresie przedmiotu takiego wkładu.
Należy je poznać przed przystąpieniem do organizowania spółki prawa handlowego. Przedsiębiorcy, zwłaszcza ci, którzy do tej pory prowadzili działalność gospodarczą jako osoby fizyczne, a zamierzają po raz pierwszy powołać spółkę prawa handlowego, nierzadko mają wątpliwości: co może być aportem, jak należy go prawidłowo opisać, jak wyceniać, rozliczać, jak postąpić w przypadku, gdy wniesiony przedmiot okazał się wadliwy itp. Poniżej przedstawimy odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania dotyczące wnoszenia wkładów niepieniężnych.
PYTANIE 1: Co może być przedmiotem aportu do spółki?
Odpowiedź zależy od rodzaju spółki, jaka ma zostać zawiązana. Inaczej jest, gdy dane mienie jest wkładem w spółkach osobowych (spółka jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna), a inaczej gdy w spółkach kapitałowych (spółka z o.o., akcyjna).
Zacznijmy od wskazania, co nie może być aportem. Wkładem niepieniężnym nie mogą być w odniesieniu do spółek:
● osobowych: prawa niezbywalne,
● kapitałowych: prawa niezbywalne, a także świadczenie pracy lub usług na rzecz spółki.
Z powyższego wynika, że ostatnia kategoria aportów, tj. świadczenie pracy lub usług, może stanowić wkład niepieniężny do spółki osobowej.
Prawa niezbywalne to takie, które zostały wyłączone mocą przepisów prawa z obrotu gospodarczego, np.:
● użytkowanie ustanowione na rzecz osoby fizycznej,
● autorskie prawa osobiste (autorskie prawa majątkowe są natomiast zbywalne),
● służebność osobista, czyli ograniczone prawo rzeczowe w postaci służebności ustanowione na rzecz konkretnej osoby, nie zaś związane z gruntem; służebności tego typu ustanawiane są np. na rzecz posiadaczy gruntów, którzy nie dysponują tytułem prawnym do niego,
● prawo odkupu i prawo pierwokupu,
● prawo dożywocia, czyli umowa, na mocy której nabywca nieruchomości – w zamian za przeniesienie jej własności – zobowiązuje się zapewnić zbywcy dożywotnie utrzymanie.
Z kolei wszelkie rzeczy i prawa inne niż wymienione wyżej mogą być wkładem niepieniężnym do spółki handlowej. Najczęściej jako aport do spółek wnosi się:
● prawo własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości bądź urządzeń używanych przez spółkę do produkcji, czy też sprzęt komputerowy lub meble mające stanowić wyposażenie biura,
● różnego typu prawa własności przemysłowej, np. licencje, prawa ochronne na znaki towarowe,
● know-how, majątkowe prawa autorskie, niektóre wierzytelności.
W tym ostatnim przypadku pamiętać jednak należy, że zgodnie z art. 14 par. 4 ustawy z 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm.; dalej k.s.h.) wspólnik (i akcjonariusz) nie może potrącać swoich wierzytelności wobec spółki kapitałowej z wierzytelnością spółki względem wspólnika z tytułu należnej wpłaty na poczet udziałów albo akcji. Nie wyłącza to jednak potrącenia umownego. Przedmiotowy zakaz nie odnosi się do wnoszenia dopłat na rzecz spółki. Kwestię tę rozstrzygnął jednak dopiero Sąd Najwyższy w uchwale z 12 stycznia 2010 r. (sygn. akt III CZP 117/09). Sąd stwierdził, że wspólnik spółki z o.o. może potrącić swoją wierzytelność wobec spółki z wierzytelności spółki względem wspólnika z tytułu dopłat.
Aportem mogą być nie tylko prawa rzeczowe i prawo własności, lecz także prawa obligacyjne, takie jak najem lub dzierżawa, leasing, a także prawa z wszelkich innych umów, pod warunkiem braku ograniczenia ich zbywalności.
Podsumowując powyższe ustalenia, wskazać można, że przedmiotem wkładu do spółki handlowej może być mienie, które spełnia następujące warunki:
● może być przeniesione lub ustanowione na rzecz spółki (nie jest więc prawem niezbywalnym),
● ma wymierną wartość bilansową zgodnie z przepisami o rachunkowości (dzięki czemu może zostać odzwierciedlone w księgach rachunkowych spółki, a także możliwe jest pokrycie nim udziału kapitałowego w spółce osobowej bądź udziału w kapitale zakładowym),
● może być przedmiotem egzekucji (co pozwala na ich przymusowe odebranie w razie nie wywiązania się przez wspólnika z obowiązku wniesienia wkładu do spółki),
● posiada zdolność likwidacyjną i upadłościową (co oznacza, że wkład może zostać zwrócony w toku likwidacji spółki bądź spieniężony w przypadku jej upadłości),
● jest przydatne dla spółki oraz może być faktycznie dla niej dostępne (wniesienie wkładów ma ułatwiać spółce osiągniecie celu, dla którego została ona zawiązana).
PYTANIE 2. Co zrobić, gdy wartość aportu jest wyższa niż wartość nominalna otrzymanych w zamian udziałów albo akcji?
W przypadku spółek kapitałowych ustawodawca wyraźnie wskazuje, jak należy postąpić, gdy jednostki uczestnictwa w kapitale zakładowym obejmowane są powyżej ich wartości nominalnej. Jeśli np. wspólnik wnosi do spółki z o.o. wkład niepieniężny o wartości godziwej 50 000 zł i obejmuje w zamian udziały o wartości nominalnej w wysokości 5000 zł, to różnica w kwocie 45 000 zł stanowi tzw. agio. Agio należy przelać na kapitał zapasowy spółki. Okoliczność ta powinna znaleźć oczywiście odzwierciedlenie w treści umowy bądź statutu spółki.
Kapitału zapasowego nie należy mylić z kapitałem zakładowym, zatem agio nawet znacznej wartości nie wpłynie na liczbę i wartość nominalną udziałów albo akcji. Kapitał zapasowy tworzony jest jako swoiste zabezpieczenie spółki, z którego pokrywane będą przyszłe straty. Środki z tego kapitału przeznaczyć można również w przyszłości na podwyższenie kapitału zakładowego spółki – w takim wypadku wspólnicy nie są zobligowani do wnoszenia wkładów na pokrycie podwyższonego kapitału zakładowego. Wysokość kapitału zapasowego ma też wpływ na uruchomienie procedury ostrożnościowej w spółkach kapitałowych. Jeżeli bowiem bilans sporządzony przez zarząd wykaże stratę przewyższającą sumę kapitałów zapasowego i rezerwowych oraz połowę kapitału zakładowego w spółce z o.o. (jedną trzecią kapitału zakładowego w spółce akcyjnej), zarząd jest obowiązany niezwłocznie zwołać zgromadzenie wspólników w celu powzięcia uchwały dotyczącej dalszego istnienia spółki. Im wyższy kapitał zapasowy, tym później może ziścić się przesłanka do uruchomienia tejże procedury.
Rosnąca popularność agio wynika w głównej mierze z korzyści podatkowych związanych z tą konstrukcją prawną. Od nadwyżek przekazywanych na kapitał zapasowy nie uiszcza się bowiem podatku od czynności cywilnoprawnych. Podatek ten natomiast pobierany jest od wartości kapitału zakładowego spółki w wysokości 0,5 proc. jego wysokości. Dlatego chcąc obniżyć ów podatek przy tworzeniu spółki bądź podwyższaniu jej kapitału zakładowego, niekiedy korzysta się z instytucji agio. Pamiętać wszakże należy, że spółka nie będzie mogła ujmować w koszty uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu aportu ponad wartość wydanych w zamian udziałów lub akcji. Stanie się to możliwe, gdy np. kapitał zapasowy zostanie wykorzystany na podwyższenie kapitału zakładowego. Ta wada agio sprawia, że jest ono brane pod uwagę głównie przy tych wkładach niepieniężnych, które nie podlegają amortyzacji, np. grunty oraz wierzytelności.
PYTANIE 3: W jaki sposób opisać aport w umowie spółki?
Również i w tym wypadku zależy to od rodzaju spółki. Wymagania co do sposobu opisania wkładu niepieniężnego w umowie spółki są różne.
● W spółkach osobowych (poza spółką komandytowo-akcyjną) ustawodawca wprowadza ogólny obowiązek szczegółowego opisania aportu. Obowiązek jego dokładnego oznaczenia oraz wyceny spoczywa więc na wspólnikach. Jest to w szczególności widoczne przy umowie spółki jawnej, która nie wymaga formy aktu notarialnego, treść klauzuli aportowej nie będzie zatem weryfikowana nawet przez notariusza. Postanowienie umowne powinno wskazywać przede wszystkim na: rodzaj wkładu, osobę go wnoszącą oraz wartość aportu.
● W spółce komandytowo-akcyjnej do wkładów komplementariuszy stosuje się zasady jak przy spółkach osobowych, natomiast do wkładów na pokrycie kapitału zakładowego zastosowanie znajdują reguły odnoszące się do spółki akcyjnej (wskazane niżej).
● W spółce z o.o. umowa spółki powinna szczegółowo określać przedmiot aportu oraz osobę wspólnika wnoszącego go, jak również liczbę i wartość nominalną objętych w zamian udziałów. Do zgłoszenia spółki do rejestru niezbędne jest dołączenie podpisanego przez wszystkich członków zarządu oświadczenia stwierdzającego, że wszystkie wkłady na kapitał zakładowy, w tym wkłady niepieniężne, zostały wniesione do spółki. Przez złożenie przedmiotowego oświadczenia członkowie zarządu przyjmują na siebie odpowiedzialność względem wierzycieli spółki, co ma motywować ich do czuwania nad prawidłowością wnoszenia wkładów.
● W spółce akcyjnej w przypadku wnoszenia do tej spółki wkładów niepieniężnych konieczne jest sporządzenie przez założycieli sprawozdania, w którym aport jest szczegółowo opisywany. W sprawozdaniu wskazuje się osoby go wnoszące oraz metody dokonanej wyceny wkładów niepieniężnych. Sprawozdanie założycieli należy co do zasady poddać badaniu jednego albo kilku biegłych rewidentów w zakresie jego prawdziwości i rzetelności, jak również w celu wydania opinii, czy wartość wkładów niepieniężnych odpowiada co najmniej wartości nominalnej obejmowanych za nie akcji bądź wyższej cenie emisyjnej akcji. Co ciekawe, spółka akcyjna oraz komandytowo-akcyjna w zakresie kapitału akcyjnego są jedynymi spółkami, w których aport może zostać wniesiony dopiero po zarejestrowaniu spółki. Akcjonariusz może wnieść wkład niepieniężny w terminie roku od zarejestrowania spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym.
PYTANIE 4: Czy wspólnik lub akcjonariusz ponosi odpowiedzialność za wniesiony do spółki wkład niepieniężny?
Inaczej ukształtowana została odpowiedzialność z tytułu wniesienia do spółki wadliwego wkładu niepieniężnego w spółkach osobowych, a inaczej w spółkach kapitałowych.
W przypadku tych pierwszych, jeżeli wspólnik zobowiązał się wnieść jako wkład rzeczy inne niż pieniądze na własność lub do używania, to do jego obowiązku świadczenia i ryzyka przypadkowej utraty przedmiotu świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży lub o najmie. Zastosowanie znajdują tutaj zatem przepisy o rękojmi za wady fizyczne i prawne rzeczy (zob. art. 556–576 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 121 ze zm.; dalej: k.c.), a także zasady odpowiedzialności wynajmującego za jakość rzeczy oddanej w najem (np. art. 662–664 i 682 k.c.).
W przypadku zaś spółek kapitałowych, gdy wspólnik albo akcjonariusz wniósł wkład niepieniężny mający wady, jest zobowiązany do wyrównania różnicy między wartością przyjętą w umowie albo statucie a zbywczą wartością wkładu. Umowa albo statut spółki mogą przy tym przewidywać, że spółce przysługują wówczas także inne uprawnienia. Spółka może zastrzec na tę ewentualność dalej idącą odpowiedzialność odszkodowawczą. Możliwe jest także wprowadzenie zapisu o automatycznym albo co najmniej przymusowym umorzeniu udziałów albo akcji wspólnika, który wniósł wadliwy aport.
Kwestia zakresu odpowiedzialności wspólników spółek kapitałowych z tytułu wniesienia wadliwych wkładów wielokrotnie była przedmiotem rozstrzygnięć sądowych. W szczególności sporne jest, czy wspólnicy ci również odpowiadają na zasadach rękojmi jak wspólnicy spółek osobowych. Sąd Apelacyjny w Warszawie stwierdził w wyroku z 9 czerwca 2010 r. (sygn. akt I ACa 21/10), że pojęcie wady używane w art. 14 par. 2 k.s.h. nie jest tożsame z takim pojęciem i środkami ochrony przewidzianymi w przepisach o sprzedaży. Artykuł 14 par. 2 k.s.h. jest przepisem o charakterze wyrównawczym, czyli dającym uprawnienie do wyrównania różnicy między zadeklarowaną a rzeczywistą wartością aportu wniesionego do spółki w zamian za objęte już udziały. Celem wprowadzenia art. 14 par. 2 k.s.h. nie było naprawianie wad aportu sposobami znanymi z przepisów o rękojmi z tytułu wad rzeczy przy sprzedaży. Ustawodawca uregulował w nim odpowiedzialność wspólnika za pokrycie udziałów w spółce. Obowiązek wspólnika sprowadza się zatem do wyrównania spółce różnicy między wartością wkładu na pokrycie tych udziałów, przyjętą w umowie spółki, a zbywczą, rzeczywistą wartością tych wkładów. Wniesienie wkładu na pokrycie udziału w spółce jest czynnością autonomiczną, właściwą dla prawa spółek i ich ustroju, tak więc obowiązek wspólnika do wyrównania wartości wkładu w stosunku do wielkości jego udziałów stanowi swoiste świadczenie (czynność) nie pozostające w prostej relacji do treści zobowiązania sprzedawcy w umowie sprzedaży i rękojmi za wady rzeczy. Dlatego stosowanie do tej sytuacji przepisów o rękojmi z umowy sprzedaży, nawet „odpowiednio”, nie jest zasadne.
Ponadto w przypadku spółek kapitałowych możliwe jest także pociągnięcie do odpowiedzialności członków zarządów. A to dlatego, że wniesienie wkładów (zarówno pieniężnych, jak i aportów) na pokrycie kapitału zakładowego albo podwyższonego kapitału zakładowego członkowie zarządu potwierdzają stosownym oświadczeniem. Jest ono podpisywane przez wszystkich członków tego organu oraz składane do akt rejestrowych spółki. Kodeks spółek handlowych (art. 291 w przypadku spółki z o.o., art. 479 w odniesieniu do spółki akcyjnej) przewiduje, że jeżeli członkowie zarządu umyślnie lub przez niedbalstwo podali fałszywe dane w oświadczeniu, to ponoszą odpowiedzialność wobec wierzycieli spółki solidarnie ze spółką przez trzy lata od dnia zarejestrowania spółki lub zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego. Za fałszywe oświadczenie może być uznane np. stwierdzenie, że wkłady te zostały już wniesione do spółki w całości, gdy tymczasem do tego jeszcze nie doszło, bądź też poświadczenie zawyżonej wartości aportów.
Odpowiedzialność ta ma bardzo szeroki zakres, nie polega bowiem jedynie na naprawieniu wierzycielom ewentualnej szkody, która powstała na skutek złożenia fałszywego oświadczenia. Jej zakresem objęte są wszystkie zobowiązania spółki powstałe w ww. trzyletnim okresie, i to niezależnie od ich podstawy (kontraktowa albo deliktowa), a także wypłacalności spółki. Wierzyciel spółki wiedząc zatem o zawinionym (celowym) albo co najmniej wynikającym z braku należytej staranności złożeniu oświadczenia kwitującego fałszywe informacje na temat aportu, może wystąpić z powództwem o zapłatę wierzytelności bezpośrednio do członków zarządu. Wynika to z solidarnej odpowiedzialności spółki i członków jej zarządu. Wierzyciel w toku procesu musi wykazać winę pozwanego (umyślną albo niedbalstwo), fałszywość oświadczenia, a także istnienie zobowiązania spółki.
PYTANIE 5: Jakie kroki należy podjąć w celu wniesienia aportu do spółki?
Działania będą się różnić w zależności od rodzaju zawiązywanej spółki oraz przedmiotu wkładu niepieniężnego. Można jednakże wyodrębnić fazy wspólne we wszystkich spółkach:
1. Przygotowanie szczegółowego opisu przedmiotu wkładu niepieniężnego, a także rzetelne oszacowanie jego wartości. Jest to niezwykle ważne z punktu widzenia odpowiedzialności wspólników, a także członków zarządu spółek, za wady lub niedoszacowanie przedmiotu wkładów kapitałowych za złożenie fałszywego oświadczenia (opisywanych wyżej).
2. Sporządzenie umowy albo statut spółki. W nich niezbędne jest opisanie aportu (wg wskazówek przywołanych w odpowiedzi na pytanie 3).
3. Wypełnienie formularzy urzędowych KRS, a w przypadku spółek kapitałowych dodatkowo złożenie oświadczeń przez wszystkich członków zarządu stwierdzających, że wkłady na pokrycie kapitału zakładowego zostały wniesione w całości.
4. Złożenie dokumentacji w sądzie rejestrowym, który dokonuje wpisu spółki do rejestru.
Odmienności występować będą w opisanych niżej przypadkach:
wJeżeli zawiązywana jest spółka jawna, wkładem zaś jest nieruchomość (prawo własności, prawo użytkowania wieczystego albo inne prawo rzeczowe na nieruchomości), to konieczne jest zawarcie umowy przenoszącej aport w formie aktu notarialnego. Wynika to z tego, że do przeniesienia własności nieruchomości lub prawa użytkowania wieczystego zastrzeżona jest forma aktu notarialnego (to samo tyczy oświadczenia osoby przenoszącej inne prawo rzeczowe). Umowa spółki jawnej wymaga zaś dla swojej ważności jedynie formy pisemnej zwykłej.
wW przypadku zawiązania spółki akcyjnej konieczne jest sporządzenie sprawozdania założycieli, w którym należy wskazać m.in. przedmiot wkładów niepieniężnych oraz liczbę i rodzaj wydawanych w zamian za nie akcji i innych tytułów uczestnictwa w dochodach lub w podziale majątku spółki, a także zastosowaną metodę wyceny wkładów. Sprawozdanie założycieli należy poddać badaniu jednego albo kilku biegłych rewidentów w zakresie jego prawdziwości i rzetelności, jak również w celu uzyskania opinii, czy wartość wkładów niepieniężnych odpowiada co najmniej wartości nominalnej obejmowanych za nie akcji bądź wyższej cenie emisyjnej akcji. Sprawozdania można nie poddawać badaniu biegłego rewidenta, jeżeli uprzednio wydał on opinię na temat ich wartości godziwej, ustalonej na dzień przypadający nie wcześniej niż sześć miesięcy przed dniem wniesienia wkładu. Druga możliwość jest dla założycieli bardziej korzystna, rewident nie bada bowiem wtedy całego sprawozdania, a tylko wartość godziwą aportu, nadto zaś znając opinię biegłego, wyklucza się ryzyko późniejszego zakwestionowania wartości wkładów niepieniężnych przyjętych w statucie spółki.
Wyżej wymienione zasady odnoszące się do spółki akcyjnej stosuje się także do wnoszenia wkładów na kapitał zakładowy spółki komandytowo-akcyjnej.
PYTANIE 6: Jaka powinna być wartość aportu do spółki?
Wniesienie wkładu jest ustawowym obowiązkiem wspólników, niezależnie od rodzaju zawiązywanej spółki. Wkłady wraz z mieniem nabytym przez spółkę w toku jej istnienia stanowią bowiem jej majątek. Jest to zatem swoiste wyposażenie spółki, które ma pomóc jej w rozpoczęciu działalności gospodarczej oraz w funkcjonowaniu. W przypadku zaś upadłości likwidacyjnej stanowi mienie, które spieniężane jest przez syndyka w celu spłaty wierzycieli. Wysokość, a także rodzaj wkładów, wpływają również na sytuację i odbiór spółki w obrocie gospodarczym. Spółki dysponujące wysokim kapitałem bądź posiadające w majątku wartościowe mienie wzbudzają większe zaufanie kontrahentów, łatwiej im także uzyskać kredyt albo pożyczkę.
Z innej jednak strony ustawodawca tylko przy spółkach kapitałowych oraz spółce komandytowo-akcyjnej ustalił minimalną wysokość kapitału pokrywanego przez wkłady wspólników. Przypomnieć zatem należy, że kapitał zakładowy, a zatem również łączna wartość wkładów do spółki, powinien wynosić nie mniej niż:
● w spółce komandytowo-akcyjnej – 50 000 zł,
● w spółce z o.o. – 5000 zł,
● w spółce akcyjnej – 100 000 zł.
Wkłady na kapitał zakładowy w ww. spółkach, a także na pokrycie udziałów kapitałowych w spółkach osobowych, mogą zostać wniesione w pieniądzu (wkłady pieniężne) bądź w innym mieniu (wtedy mowa jest o aporcie albo wkładzie niepieniężnym). Sposób pokrycia wkładów jest zależny wyłącznie od woli wspólników. Oznacza to, że całość może zostać wniesiona aportem, w pieniądzu albo w sposób mieszany.
Wzory klauzul aportowych i...
„Wspólnik Jan Kowalski obejmuje w spółce ABC spółka z o.o. 1000 (jeden tysiąc) udziałów, po 1000,00 (jeden tysiąc) złotych każdy, o łącznej wartości nominalnej 1 000 000 (jeden milion) złotych i pokrywa je w całości wkładem niepieniężnym w postaci prawa użytkowania wieczystego nieruchomości – działki nr 10/2, obszaru 5 ha, wraz z prawem własności znajdującego się na niej budynku, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, objętych księgą wieczystą AB1A/00112233/2 Sądu Rejonowego dla m.st. Warszawy, o wartości 1 000 000 (jeden milion) złotych”.
„Wspólnik Adam Nowak obejmuje w spółce XYZ spółka z o.o. 100 (sto) udziałów, po 100,00 (sto) złotych każdy, w łącznej wysokości 10 000 (dziesięć tysięcy) złotych i pokrywa je w następujący sposób:
1) 50 (pięćdziesiąt) udziałów, po 100,00 (sto) złotych każdy, w łącznej wysokości 5000,00 (pięć tysięcy) złotych wkładem pieniężnym,
2) 50 (pięćdziesiąt) udziałów, po 100,00 (sto) złotych każdy, w łącznej wysokości 5000,00 (pięć tysięcy) złotych wkładem niepieniężnym w postaci majątkowego prawa autorskiego do serwisu internetowego, w tym treści graficznych, skryptów oraz stron internetowych szczegółowo opisanych w Załączniku nr 1 do niniejszej umowy, o wartości 5000,00 (pięć tysięcy) złotych”.
„Wspólniczka Anna Kowalska wnosi do Kowalska i wspólnicy spółka jawna wkład niepieniężny na pokrycie jej udziału kapitałowego w postaci prawa najmu lokalu usługowego położonego w Gdańsku przy ul. Gdańskiej 1, o powierzchni 100 mkw., w okresie do dnia 31 grudnia 2017 r., na warunkach wynikających ze stanowiącej załącznik do umowy spółki umowy najmu zawartej 1 czerwca 2015 r. z wynajmującym Adamem Nowakiem, o wartości 60 000 (sześćdziesiąt tysięcy) złotych”.
...i postanowienie z agio
„Adam Nowak obejmuje 100 (sto) udziałów, o wartości nominalnej 50,00 (pięćdziesiąt) złotych każdy, o łącznej wartości nominalnej 5000,00 (pięć tysięcy) złotych, pokrywając je wkładem niepieniężnym w postaci prawa własności samochodu dostawczego marki Renault Crafter, rok produkcji 2010, numer VIN: WAFR123456A, numer rejestracyjny: GA 1515XX, karta pojazdu numer: AA 12345, o wartości: 25 000 (dwadzieścia pięć tysięcy) złotych, tj. po cenie wyższej od ich wartości nominalnej o 20 000,00 (dwadzieścia tysięcy) złotych (agio). Nadwyżka ponad wartość nominalną udziałów obejmowanych przez Adama Nowaka (agio) przekazana zostanie do kapitału zapasowego spółki”.
