Składniki użyte do produkcji powinny być przedstawione w wykazie na etykiecie w kolejności malejącej według ich masy w momencie użycia. Nie można więc np. wymienić mąki żytniej przed wodą. Biorąc pod uwagę recepturę chleba pszenno-żytniego, ta kolejność powinna być odwrotna. Ponadto informacja o substancjach powodujących alergie i reakcje nietolerancji może znajdować się wyłącznie w wykazie składników i zgodnie z art. 21 ust. 1 lit. b rozporządzenia 1169/2011 jest podkreślona za pomocą pisma wyraźnie odróżniającego ją od reszty wykazu, np. za pomocą czcionki, stylu lub koloru tła.
Będzie lepsza kontrola nad jakością żywności
Będzie lepsza kontrola nad jakością żywności

Zobacz również

Termin przydatności

Jeżeli chodzi o informację o terminie przydatności do spożycia, to w myśl art. 24 ust. 2 rozporządzenia 1169/2011 datę tę należy podać zgodnie z załącznikiem X. Z tego załącznika wynika, że termin minimalnej trwałości jest oznaczany następująco:
a) datę poprzedza sformułowanie: „Najlepiej spożyć przed” ‒ gdy data ta zawiera oznaczenie dnia, ewentualnie „Najlepiej spożyć przed końcem” – w innych przypadkach;
b) sformułowaniom określonym w lit. a towarzyszy:
‒ sama data, albo
‒ odesłanie do miejsca, gdzie data jest podana w etykietowaniu.
W razie potrzeby po tych danych szczegółowych powinien nastąpić opis warunków przechowywania, które muszą być przestrzegane, aby produkt był przydatny do spożycia przez określony okres.
Stosownie do załącznika X pkt 1 lit. c rozporządzenia 1169/2011 data minimalnej trwałości składa się z dnia, miesiąca i ewentualnie roku, w takiej kolejności, oraz jest umieszczana w niekodowanej formie. Jednak w przypadku środków spożywczych, których trwałość:
‒ nie przekracza trzech miesięcy – wystarczy oznaczenie dnia oraz miesiąca,
– przekracza trzy miesiące, lecz nie przekracza 18 miesięcy – wystarczy oznaczenie miesiąca oraz roku,
– przekracza 18 miesięcy – wystarczy oznaczenie roku.
Przy oznaczeniu daty producenci artykułów rolno-spożywczych są zobligowani do zachowania następującej kolejności: dzień, miesiąc rok (według schematu: dd.mm.rrrr).

Zakwas a drożdże

Odnośnie do informacji, że chleb produkowany jest na naturalnym zakwasie, bez wskazania, że użyto drożdży, należy wyjaśnić, że takie oznaczenie może wprowadzać klienta w błąd. Na ten temat wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 4 października 2019 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1067/19). W ocenie sądu produkt taki jak chleb jest towarem, którego nabycie przez konsumentów ma charakter zakupu impulsywnego i decydujące znaczenie ma pierwsze wrażenie. Wyeksponowanie na produkcie dużymi literami napisu „Na naturalnym zakwasie” sugeruje, że został wykonany wyłącznie na naturalnym zakwasie.
Rząd przyjął projekt ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych

Zobacz również
To zdaniem warszawskiego WSA może wprowadzać konsumenta w błąd. Takie oznaczenie produktu nie koresponduje ze składnikami, z których wyrób ten jest produkowany. W ocenie warszawskiego sądu w przypadku pieczywa wytwarzanego na naturalnym zakwasie z dodatkiem drożdży eksponowanie w celach reklamowych dodatkowej i dobrowolnej, ale niepełnej informacji (obok nazwy wyrobu na opakowaniu) „Na naturalnym zakwasie” zamiast na „Na naturalnym zakwasie z dodatkiem drożdży” narusza art. 36 ust. 2 rozporządzenia 1169/2011. Zgodnie z tym przepisem informacje na temat żywności przekazywane na zasadzie dobrowolności nie mogą wprowadzać konsumenta w błąd oraz nie mogą być niejednoznaczne ani dezorientować konsumenta. WSA stwierdził, że o użytym zakwasie i drożdżach konsument powinien być poinformowany przede wszystkim w wykazie składników, ale jeżeli producent podaje dodatkowe informacje w postaci haseł reklamowych w głównym polu widzenia, w bezpośrednim sąsiedztwie nazwy, to powinien podać również informacje o użyciu drożdży.
Brak pełnej informacji może rodzić u konsumenta błędne wyobrażenie, że w procesie produkcji kupowanego pieczywa użyto wyłącznie zakwasu. To świadczy o zafałszowaniu produktu w rozumieniu art. 3 ust. 10 ustawy o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych. Warszawski WSA wyjaśnił także, że użycie sformułowania „Na naturalnym zakwasie” jest możliwe jedynie w przypadku, gdy zakwas otrzymuje się z ciasta sporządzonego z mąki i wody w wyniku naturalnej fermentacji, prowadzonej przez różnorodne szczepy bakterii mlekowych, wyselekcjonowane w sposób naturalny podczas wielofazowego procesu fermentacji. Powyższe wyrażenie nie może być tym bardziej zamieszczone w oznakowaniu pieczywa, do produkcji którego oprócz kultur starterowych zastosowano składniki zawierające substancje dodatkowe czy też gotowe preparaty zakwaszające, w skład których wchodzą kwasy spożywcze, np. kwas mlekowy, octowy, cytrynowy itp. Sąd podkreślił, że nie w każdym przypadku chleb musi zawierać drożdże. Jeżeli zaś zostaną one dodane, to stają się składnikiem wyrobu.
Podstawa prawna
•art. 7 ust. 1 i 2, art. 9 lit. b, c i f, art. 21 ust. 1 lit. b, art. 24 ust. 2, art. 36 ust. 2 oraz pkt 1 lit. a‒c załącznika X do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011 z 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, zmiany rozporządzeń Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006 oraz uchylenia dyrektywy Komisji 87/250/EWG, dyrektywy Rady 90/496/EWG, dyrektywy Komisji 1999/10/WE, dyrektywy 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, dyrektyw Komisji 2002/67/WE i 2008/5/WE oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 608/2004 (Dz.Urz. UE z 2011 r. L 304, s. 18).
•art. 3 ust. 10 ustawy z 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2178).