Negocjatorzy Rady i Parlamentu Europejskiego uzgodnili treść dwóch dyrektyw – o umowach i sprzedaży dóbr oraz o treściach i usługach cyfrowych. Dzięki nim transgraniczny handel, zarówno tradycyjny, jak i wirtualny, ma być łatwiejszy i bezpieczniejszy.
Ustalają bowiem wspólne zasady i wymagania dotyczące umów sprzedaży. Szczególnie ma chronić interesy małych i średnich firm działających na skalę unijną. Nowe przepisy mają też zapewnić konsumentom i sprzedawcom jasne ramy prawne. Wprowadzają one pełną harmonizację, co oznacza, że państwa członkowskie nie będą mogły zmienić przepisów dyrektywy, chyba że krajowe przepisy już zapewniają konsumentom wyższy poziom ochrony.
Zmiany w dyrektywie o treściach cyfrowych dotyczą odpowiedzialności dostawców usług. W ramach kompromisu przyjęto, że dostawca ponosi odpowiedzialność za niezgodność usługi z umową przez okres nie krótszy niż dwa lata. Jednocześnie przewidziano, że przed zakończeniem umowy z powodu braku dostarczenia treści lub jej niezgodności z zamówieniem usługodawcy należy dać „drugą szansę” na wywiązanie się z umowy. Zrezygnowano też z uregulowania w dyrektywie kwestii wypowiadania umów długoterminowych.
W przypadku dyrektywy o sprzedaży dóbr obie instytucje zgodziły się, że obejmie ona także produkty mające komponenty cyfrowe (np. inteligentne lodówki). Wiąże się to ze zobligowaniem sprzedawcy do dostarczania odpowiednich aktualizacji oprogramowania w rozsądnym czasie, zależnym od typu i przeznaczenia produktu (w niektórych przypadkach mogą zostać wprowadzone ścisłe limity czasowe). W przypadku niezgodności towaru z umową konsument będzie zobowiązany zgłosić to sprzedawcy w ciągu dwóch miesięcy od wykrycia wady. Ponadto, kompromis przewiduje też dodatkowy czas gwarancji dla konsumentów, oprócz dwuletniego wymaganego obecnie przez prawo.
Po zatwierdzeniu przez obie instytucje tekst zostanie przekazany do obróbki prawnej i językowej. Jego przyjęcie planowane jest jeszcze przed końcem kadencji parlamentu.
Dyrektywa o sprzedaży dóbr dotyczy wszelkiego handlu towarami, niezależnie, czy odbywa się on w stacjonarnych sklepach, czy przez internet lub innymi metodami na odległość (np.: telesprzedaż). Z kolei dyrektywa o usługach cyfrowych dotyczy umów przedsiębiorca – konsument (B2C) w sprawie dostawy treści elektronicznych i obejmuje dane wytworzone i dostarczane w formie elektronicznej, usługi pozwalające na tworzenie, przetwarzanie i przechowywanie takich danych (np. w chmurze), a także na dzielenie się nimi (jak choćby Facebook czy YouTube) oraz wszelkie nośniki tych danych (np. płyty DVD). Nie obejmuje natomiast przetwarzania danych osobowych, usług komunikacyjnych oraz umów pakietowych.