Regulatorzy Wielkiej Brytanii, USA, Kanady i Japonii prowadzą dochodzenie, które ma ustalić czy banki nie manipulują przy ustalaniu LIBOR-u, aby ukryć własne trudności z pozyskiwaniem funduszy lub wykorzystać własną wiedzę przy handlu derywatami powiązanymi z tą bazową stopą – podaje agencja Bloomberg.

LIBOR (ang. London Interbank Offered Rate), czyli stopa procentowa kredytów oferowanych na rynku międzybankowym w Londynie, jest ustalana na podstawie codziennych sondażu prowadzonych w imieniu Brytyjskiego Stowarzyszenia Banków, BBA. W trakcie ankiety banki określają ile kosztuje je pożyczanie pieniędzy od innych banków na 15 różnych okresów poczynając od pożyczek overnight, na jedną noc, po kredyty roczne w różnych walutach, w tym dolarach, euro, jenach i frankach szwajcarskich. Po wykluczeniu wstępnych stawek określa się średnią stopę kredytów dla każdej z walut.

BBA na swej stronie internetowej wyjaśnia, że zazwyczaj do udziału w sesjach poświęconych ustalaniu LIBOR-u jest upoważniony szef finansów banku lub inny wyznaczony przedstawiciel kredytodawcy. Obowiązują także pisemne instrukcje, które wskazują, co proponujący powinien wziąć pod uwagę, kiedy dokonuje kalkulacji dziennej stopy danej firmy.

Brytyjski regulator i przedstawiciele banków spotkali się wczoraj dla przedyskutowania ewentualnych zmian w trybie ustalania stopy LIBOR.

360 bilionów dolarów zależnych od LIBOR-u

Ponieważ Libor jest benchmarkiem, czyli głównym wskaźnikiem, dla prowadzenia większości operacji finansowych na globalnych rynkach, w tym z udziałem papierów wartościowych na gigantyczną kwotę 360 bilionów dolarów, istnieje podejrzenie, ze manipulacje LIBOR-em mogą przynosić ogromne korzyści bankom tworzącym ten benchmark.

Od 1 sierpnia 2011 roku w dokumentach BBA sformowano listę banków, uczestniczących w ustalaniu LIBOR w zależności od waluty. W przypadku dolara australijskiego wymienia się 8 banków, dolara kanadyjskiego – 12 banków, duńskiej korony – 8 banków, euro – 16 banków, jena – 16 banków, nowozelandzkiego dolara – 8 banków, funta sterlinga – 16 banków, szwedzkiej korony – 8 banków, franka szwajcarskiego – 12 banków, amerykańskiego dolara – 19 banków.

Największe banki uczestniczą w panelach poświęconych ustalaniu LIBOR dla niemal każdej waluty.

Na przykład w skład panelu euro wchodzą następujące banki: Abbey National, Bank of Tokyo-Mitsubishi UFJ, Barclays Bank, Citibank, Credit Suisse, Deutsche Bank, HSBC, JP Morgan Chase, Lloyds Banking Group, Mizuho, Rabobank, Royal Bank of Kanada, Société Générale,The Royal Bank of Scotland, UBS i West LB.