Subskrybuj nas na Youtube
Państwa członkowskie UE mają prawo przyjąć regulacje mające zmniejszyć dostępność do hazardu i zwiększyć kontrolę nad branżą hazardową. Przepisów realizujących ten cel nie można uznać za naruszające prawa i wolności człowieka przewidziane w Karcie Praw Podstawowych UE. Stwierdził tak Naczelny Sąd Administracyjny.
Sprawa dotyczyła kary pieniężnej nałożonej przez dyrektora izby celnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry. Rozpoznający skargę wojewódzki sąd administracyjny skupił się na tym, że sankcja została wymierzona zgodnie z przepisami. Ukarany przedsiębiorca wniósł skargę kasacyjną. Wskazał w niej, że przepisy art. 6 i art. 14 ust. 1 ustawy o grach hazardowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 847 ze zm.), które ograniczają możliwość urządzania gier tylko do niektórych przedsiębiorców, są nie do pogodzenia z art. 15–17 Karty Praw Podstawowych UE. Ingerencja w wolność prowadzenia działalności gospodarczej oraz prawo własności jest bowiem zbyt intensywna.
NSA tego poglądu nie podzielił. W uzasadnieniu orzeczenia wskazał, że naruszenia art. 15 karty w ogóle nie mógł badać, bo przepis ten dotyczy prawa wyboru zawodu i wykonywania pracy, co oznacza, że beneficjentami przyznanych przez nią praw są osoby fizyczne. Sprawa zaś dotyczyła spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która zawodu przecież nie posiada. Co do dwóch pozostałych artykułów to – zdaniem NSA – trzeba pamiętać, że sam prawodawca unijny stwierdził, że prawa i wolności gwarantowane przez kartę nie mają charakteru absolutnego. Akt ten przewiduje, że „korzystanie z własności może podlegać regulacji ustawowej, jeśli jest to konieczne ze względu na interes ogólny”.
„Taka sytuacja ma miejsce w niniejszej sprawie. Ponieważ sektor hazardowy niesie ryzyko uzależnienia osób grających od hazardu, a jego monitorowanie i ograniczanie dostępności gier hazardowych, a co za tym idzie minimalizacja jego wpływu na społeczeństwo, jest celem uznanym przez Trybunał Sprawiedliwości UE” – twierdzi NSA. Jego zdaniem ustawodawstwo krajowe, które nie zakazuje organizowania gier hazardowych, a jedynie zawiera regulacje mające zmniejszyć dostęp do nich i zwiększyć kontrolę nad branżą hazardową, nie może być uznane za naruszające prawa i wolności człowieka przewidziane w Karcie Praw Podstawowych UE.
ORZECZNICTWO
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 5 lutego 2020 r., sygn. akt II GSK 2730/17.
