Zaproponowano rozwiązania, które zakładają wykorzystanie aktywów finansowych kolejnych jednostek sektora finansów publicznych w zarządzaniu płynnością budżetu państwa. Chodzi o rozwiązania, które zmniejszą potrzeby pożyczkowe państwa, co spowoduje obniżenie poziomu długu publicznego i zminimalizuje koszty jego obsługi.
Proponowana nowelizacja ustawy rozszerza obowiązek lokowania wolnych środków, w formie depozytu u ministra finansów, na kolejne jednostki sektora finansów publicznych, tj. instytucje gospodarki budżetowej, państwowe instytucje kultury, Polską Akademię Nauk (i tworzone przez PAN jednostki organizacyjne), samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej (dla których podmiotem tworzącym jest: minister, centralny organ administracji rządowej, wojewoda lub uczelnia medyczna), wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej.
Ww. podmioty w bieżącej działalności nie wykorzystują części wolnych środków i lokują je na kontach bankowych (pod koniec 2012 r. było to ok. 3,5 mld zł). Jednocześnie państwo, aby finansować potrzeby pożyczkowe budżetu, sprzedaje na rynku skarbowe papiery wartościowe. Na ich zakup banki przeznaczają środki pochodzące m.in. z depozytów, jakie przejęły od jednostek sektora finansów publicznych. Taka sytuacja jest nieefektywna z punktu widzenia zarządzania i gospodarowania środkami publicznymi i powoduje niepotrzebne koszty po stronie budżetu państwa.
Przewidziano również wykorzystanie w zarządzaniu płynnością budżetu państwa środków pieniężnych składanych dotychczas do depozytu sądowego lub na rachunki depozytowe sądu. Rozwiązanie takie przyczyni się również do zmniejszenia potrzeb pożyczkowych Skarbu Państwa, a w konsekwencji do obniżenia poziomu długu publicznego i kosztów jego obsługi.
W wyniku wprowadzonych zmian potrzeby pożyczkowe budżetu państwa w 2015 r., czyli od wejścia znowelizowanych przepisów w życie, powinny obniżyć się o ok. 4,5 mld zł, a docelowo o ok. 5,5 mld zł.