Z faktoringu korzysta coraz więcej polskich firm. Od początku stycznia do końca września 2011 r. obroty firm oferujących tę usługę wzrosły w porównaniu z analogicznym okresem 2010 r. o 17,3 proc., do 46,9 mld zł. Przedstawiciele Polskiego Związku Faktorów – organizacji zrzeszającej największe firmy faktoringowe – twierdzą, że to najlepszy dowód, iż przedsiębiorstwa korzystające z tego narzędzia mają się bardzo dobrze.
Z faktoringu korzysta coraz więcej polskich firm. Od początku stycznia do końca września 2011 r. obroty firm oferujących tę usługę wzrosły w porównaniu z analogicznym okresem 2010 r. o 17,3 proc., do 46,9 mld zł. Przedstawiciele Polskiego Związku Faktorów – organizacji zrzeszającej największe firmy faktoringowe – twierdzą, że to najlepszy dowód, iż przedsiębiorstwa korzystające z tego narzędzia mają się bardzo dobrze.
Faktoring to forma finansowania przedsiębiorstw, które stosują odroczone terminy płatności wobec swoich odbiorców. Polega ona na nabywaniu przez instytucję finansową (np. bank, ale też wyspecjalizowane tylko w takiej działalności firmy), czyli faktora, wierzytelności klienta (faktoranta) przysługujących mu od odbiorców jego produktów bądź usług (określanych mianem kontrahentów).
Nie wszystkie wierzytelności mogą zostać objęte umową faktoringu. Muszą one być bezsporne, z terminem zapłaty nie dłuższym niż 180 dni od daty powstania. Większość firm faktoringowych chce także, by obrót nimi nie był zastrzeżony.
Istnieją różne rodzaje faktoringu. Podstawową kwestią przy zawieraniu umowy jest to, czy instytucja finansowa przejmuje na siebie ryzyko niewypłacalności odbiorcy towarów i usług, czy też nie. Jeśli przedsiębiorstwo chcące się zabezpieczyć przed niewypłacalnością kontrahenta skłania się ku tej drugiej opcji, wtedy usługa będzie oczywiście droższa, gdyż faktor musi nawiązać dodatkowo współpracę z towarzystwem ubezpieczeniowym oferującym ubezpieczenia należności.
Umowy faktoringowe mogą dotyczyć zarówno obrotu krajowego, jak i zagranicznego. Faktoring eksportowy nie daje tak dużych zabezpieczeń jak krajowy. Zazwyczaj faktorzy finansują maksymalnie do 90 proc. przekazywanych im wierzytelności. Klient w ewentualnej szkodzie ma więc ok. 10 proc. udziału. Okres finansowania wierzytelności jest też zwykle krótszy niż w przypadku faktoringu krajowego (wynosi ok. 120 dni).
Większość faktorów oferuje umowy gwarantujące wiele dodatkowych usług, np. monitorowanie sytuacji finansowej kontrahentów i dochodzenie wierzytelności.
Podstawową korzyścią dla przedsiębiorcy korzystającego z faktoringu jest uzyskanie większej płynności finansowej bez konieczności angażowania własnych środków. Umowa faktoringu pozwala bowiem na otrzymywanie zapłaty za towar lub usługę przed nadejściem terminu płatności faktur. Jeśli umowa została rozszerzona o dodatkowe usługi, może także chronić przedsiębiorstwo przed niewypłacalnością kontrahenta.
Bardzo ważną cechą faktoringu, szczególnie dla dopiero rozwijających się przedsiębiorstw, jest brak obowiązku ustanawiania rzeczowych zabezpieczeń kontraktów. Dotyczy to zarówno faktoringu krajowego, jak i eksportowego. Dla instytucji oferującej ten rodzaj usługi jedyną formą zabezpieczenia umowy są same faktury (wierzytelności).
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama