Przedsiębiorca ma prawo wnieść zarzuty. Ten środek prawny mu przysługuje, jest bowiem w sprawie zobowiązanym w rozumieniu ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (dalej: u.p.e.a.). Zarzuty mogą być wnoszone w terminie siedmiu dni od pouczenia zobowiązanego o prawie zgłoszenia zarzutów (art. 27 par. 1 pkt 9 u.p.e.a.). Zgodnie z art. 33 par. 1 pkt 1 u.p.e.a. podstawą zarzutu w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej może być wykonanie lub umorzenie w całości albo w części obowiązku, przedawnienie, wygaśnięcie albo nieistnienie obowiązku. Z opisu okoliczności wynika, że przedsiębiorca mógłby się powołać na wykonanie obowiązku. Jednak należy stwierdzić, że w opisanej sytuacji będzie to nieskuteczne.
Na kanwie podobnych okoliczności wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z 7 lipca 2017 r. (sygn. akt II SA/Ol 445/17). Stwierdził on, że sam fakt wykonania określonych robót budowlanych mających na celu obniżenie poziomu dźwięku emitowanego nie musi oznaczać realizacji określonego w decyzji obowiązku polegającego na obniżeniu poziomu emisji hałasu. Zatem pomimo że czytelnik przeprowadził prace budowlane w lokalu, nie można uznać, iż obowiązek został spełniony. Organ nakazał bowiem obniżenie poziomu hałasu emitowanego z restauracji. O tym, że przeprowadzone roboty nie przyniosły wymaganych efektów, świadczą pomiary dokonane przez pracowników inspekcji. Brak jest zatem podstaw do przyjęcia, że obowiązek nałożony na zobowiązanego został wykonany, a co za tym idzie, iż istnieje podstawa do umorzenia postępowania egzekucyjnego. Z orzecznictwa wynika, że wystarczy jednorazowe przekroczenie dopuszczalnych poziomów hałasu, aby mogła być wydana decyzja w celu zabezpieczenia prawa osób, na które szkodliwie oddziałuje działalność określonego podmiotu (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 stycznia 2011 r., sygn. akt I OSK 6/10).
Odnośnie do twierdzenia przedsiębiorcy, iż nie brał udziału w dokonanych pomiarach, należy wskazać, że jeżeli nie mógł być obecny przy przeprowadzonych czynnościach, to mógł ustanowić w tym celu pełnomocnika. Stosownie bowiem do art. 80 ust. 3 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej kontrolowany jest zobowiązany do pisemnego wskazania osoby upoważnionej do reprezentowania go w trakcie kontroli, w szczególności w czasie jego nieobecności. Podobny przepis będzie obowiązywał w ustawie z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.U. poz. 646), która wejdzie w życie 30 kwietnia 2018 r.
Podstawa prawna
Art. 1a pkt 20, art. 27 par. 1 pkt 9, art. 33 par. 1 pkt 1 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1201 ze zm.).
Art. 50 ustawy z 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz.U. poz. 646). Regulacja ta wejdzie w życie 30 kwietnia 2018 r.
Art. 80 ust. 3 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1268 ze zm.).