W dniu 9 kwietnia 2013 r. odbyła się przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (NSA) rozprawa dotycząca skarg kasacyjnych Polskiej Telefonii Cyfrowej sp. z o.o. oraz Polskiej Telefonii Komórkowej Centertel sp. z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 czerwca 2011 r. (sygn. VI SA/Wa 1963/10). Skarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargi wniesione przez PTC, Polkomtel S.A. oraz PTK Centertel na decyzję Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 22 lipca 2010 r. w przedmiocie rezerwacji częstotliwości na rzecz P4 sp. z o.o. i Aero2, składającej się z 49 dupleksowych kanałów radiowych z zakresu 880,0-890,0 MHz i 925,0-935,0 MHz na obszarze całego kraju do wykorzystania w publicznej sieci telekomunikacyjnej na okres do dnia 31 grudnia 2023 r.
NSA wyrokiem z 9 kwietnia br. oddalił obie skargi kasacyjne. W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, iż podnoszone przez skarżące podmioty zarzuty nie były zasadne.
Sąd uznał, iż słuszne było stanowisko Prezesa UKE, który przyznał rezerwację częstotliwości spółkom P4 i Aero2 w sytuacji, w której po przeprowadzeniu postępowania przetargowego spółka P4 była podmiotem wyłonionym w stosunku do obydwu zakresów częstotliwości, które miały zostać przyznane w drodze rezerwacji. Następnie jednak spółka ta złożyła tylko jeden wniosek o przyznanie rezerwacji w oparciu o ofertę, która zajęła drugie miejsce w przetargu. W ocenie NSA takie działanie P4 było dopuszczalne i dlatego słusznie druga rezerwacja częstotliwości została przyznana podmiotowi, który zajął kolejną pozycję w postępowaniu przetargowym, tj. na rzecz Aero2. Zdaniem Sądu, nie istnieje przepis prawa, który zabraniałby takiego działania P4 i dlatego zarzut PTK Centertel odnośnie nieprawidłowości w tym zakresie nie mógł zostać uwzględniony.
NSA nie zgodził się również z twierdzeniem, iż w niniejszej sprawie doszło do naruszenia art. 123 ust. 8 ustawy Prawo telekomunikacyjne, który stanowi, że odmowa udzielenia rezerwacji częstotliwości w przypadku wystąpienia okoliczności prowadzących do zagrożenia obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego następuje po zasięgnięciu opinii lub na wniosek Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Szefa Agencji Wywiadu. PTC podnosiła bowiem, iż wyżej wymienione podmioty nie wyraziły swojego stanowiska w trybie art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego. Zdaniem Sądu w niniejszej sprawie w ogóle nie było koniecznym uzyskanie opinii podmiotów wymienionych w art. 123 ust. 8 Prawa telekomunikacyjnego, albowiem stanowisko takie należy uzyskać jedynie w przypadku odmowy dokonania rezerwacji z przyczyn wymienionych w tym przepisie. W ocenie NSA, skoro Prezes UKE zamierzał dokonać rezerwacji częstotliwości, oznaczało to brak obligatoryjnego zasięgnięcia opinii wskazanych powyżej organów.
Odnosząc się z kolei do przesłanek odmowy udzielenia rezerwacji częstotliwości, wynikających z art. 123 ust. 6 pkt 1 i 2 Prawa telekomunkacyjnego, tj. w przypadku, gdy wnioskodawca nie jest w stanie wywiązać się z warunków związanych z wykorzystaniem częstotliwości lub zasobów orbitalnych lub zachodzą okoliczności, prowadzące do zagrożenia obronności, bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa i porządku publicznego, Sąd wskazał, że Prezes UKE nie jest zobowiązany do poszukiwania dowodów na to, że negatywne przesłanki wystąpiły. Prezes UKE ma jednak obowiązek uwzględnić powyższe okoliczności, gdy z urzędu poweźmie o nich informacje i wówczas należy to wyjaśnić w toku postępowania. Przede wszystkim okoliczności te winny być badane w toku przetargu, gdyż co do zasady przetarg ma wykazać, że podmiot finalnie wyłoniony może uzyskać określoną rezerwację częstotliwości. Jednak w postępowaniu rezerwacyjnym mogą dotrzeć do Prezesa UKE nowe informacje albo stan faktyczny może ulec zmianie, wówczas okoliczności te powinny być badane w toku postępowania rezerwacyjnego.