Desygnowany na ministra finansów Grecji Wasilis Rapanos zrezygnował z tego urzędu z przyczyn zdrowotnych. Jego rezygnacja, którą złożył na piśmie, została przyjęta - poinformowała w poniedziałek kancelaria premiera Antonisa Samarasa.

64-letni Rapanos zasłabł w piątek jeszcze zanim go zaprzysiężono i został hospitalizowany. Informując z ubolewaniem o swej rezygnacji z urzędu, napisał, że nie uporał się ze swymi problemami zdrowotnymi i że jego stan uniemożliwia mu sprawowanie urzędu.

Szpital, w którym leży Rapanos, poinformował w poniedziałek, że zostanie on wypisany we wtorek. Reuters pisze, powołując się na anonimowe źródło w szpitalu Hygeia, że Rapanos przeszedł gastroskopię i kolonoskopię i że wyniki tych badań "pokazały, że wszystko jest całkowicie w normie".

Agencja dpa pisze, że w Atenach wiedziano o chronicznych kłopotach Rapanosa ze zdrowiem. Od kilku dni krążyły jednak również pogłoski, że był on niezadowolony ze składu ekipy, która miała mu pomagać w realizacji zadań. Podobno chciał, żeby do ministerstwa finansów weszli technokraci, do których ma zaufanie, a nie politycy, lecz spotkał się z odmową. Źródła oficjalne nie skomentowały dotąd tych pogłosek.

Według Reutersa Rapanos był pod dużą presją rodziny, która chciała, żeby z powodu problemów zdrowotnych odmówił objęcia stresującego urzędu ministra finansów. Agencja powołuje się na źródło "w jednej z trzech partii tworzących koalicję rządzącą".

Nie wiadomo jeszcze, kto obejmie resort finansów w rządzie Antonisa Samarasa. Na razie obowiązki te pełni dotychczasowy minister finansów Jeorjos Zanias.

Wasilis Rapanos - prezes Narodowego Banku Grecji (największego greckiego banku prywatnego) i prezes Związku Banków Greckich - cieszy się dużym szacunkiem wśród ekonomistów. Uczestniczył w dużym projekcie restrukturyzacji zadłużenia, który umożliwił Grecji zredukowanie zobowiązań wobec prywatnych wierzycieli o 107 mld euro. Jest ekonomistą z wykształcenia, po studiach podyplomowych w Kanadzie.

Uzyskał głęboką wiedzę na temat finansów państwa podczas długiej kariery w instytucjach państwowych. Pierwszy raz zetknął się z tematyką europejską w 2000 roku, gdy został wyznaczony na przedstawiciela Grecji w UE przed wstąpieniem tego kraju do strefy euro. Jednocześnie kierował zespołem doradców ówczesnego ministra finansów, wspierając reformy, które umożliwiły zrównoważony wzrost.

W 2009 roku został szefem Narodowego Banku Grecji, przez 10 lat kierował też wpływowym think tankiem.

W Grecji jest powszechnie znany ze swej działalności w lewicowej grupie oporu, która przeprowadzała zamachy na cele związane z juntą czarnych pułkowników rządzących Grecją w latach 1967-1974. Został za to skazany na cztery lata więzienia.