Szerokie pasmo jest jednym z kluczowych elementów budowy nowoczesnej i innowacyjnej gospodarki. Obecnie w krajach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju – według najnowszych danych z grudnia 2009 roku, opublikowanych w piątek – są 283 miliony abonentów, mających dostęp do szerokopasmowego Internetu. Statystyki te uwzględniają także Chile, najnowszego 31. członka organizacji.
Przeciętna dla wszystkich państw członkowskich elitarnego klubu gospodarczego wzrosła do 23,3 abonentów, wobec 22,8 w czerwcu 2008 roku.
Największymi fanami tych nowoczesnych technologii dostępu do Internetu są Skandynawowie - w pierwszej dziesiątce znajdują się cztery kraje nordyckie (Dania, Norwegia, Islandia, Szwecja), a czołówkę uzupełniają Holendrzy, Szwajcarzy i Koreańczycy. Sklasyfikowana na pierwszym miejscu Holandia – 37,1 użytkowników na stu mieszkańców – dzieli praktycznie to podium z Danią, z identycznym wskaźnikiem, tyle że abonentów holenderskich (6,1 mln) jest trzykrotnie więcej niż w mniejszej Danii (2,05 mln).
Ale to Dania posiada więcej użytkowników (4,2 na 100 mieszkańców), korzystających z najszybciej rozwijającej się obecnie na świecie technologii światłowodowej. Absolutnymi liderami w tej dziedzinie są Japonia i Korea, gdzie na światłowody przypada połowa wszystkich połączeń szerokopasmowych (Japonia -54 proc. i Korea 49 proc.). W dalszej kolejności za Azjatami idą Słowacja (28 proc. połączeń) i Szwecja (23 proc.).
Cyfrowa linia abonencka (DSL - Digital Subscriber Line , z ang.) jest wciąż dominującą technologią w OECD, przypada na nią 60 proc. wszystkich połączeń. Kablem do subskrybentów dociera 29 proc. połączeń, a światłowodem wciąż tylko 11 proc. W Polsce światłowód jeszcze się nie liczy, natomiast udział dwóch innych wiodących technologii – DSL i kabel – wyraża się wskaźnikiem 2:1, czyli na 12,1 użytkowników na 100 mieszkańców, ośmiu korzysta z cyfrowej linii, a czterech z kabla.
Nieco lepiej Polska wypadła wśród krajów OECD (dane z października 2009) pod względem odpłatności za Internet szerokopasmowy, gdyż na 31 krajów organizacji zajmuje 14 miejsce, a przeciętny koszt miesięcznego abonamentu (w przeliczeniu na USD) wynosił 39,85 dolarów według siły nabywczej PPP, choć tylko 30,28 dolarów w ujęciu nominalnym. To prawie tyle co średnia w OECD.
Najmniej za szerokie pasmo płacą Grecy i Włosi – 27,72 i 29,91 dolarów wg. siły nabywczej, najwięcej – Turcy (135,36 dol.) i mieszkańcy bogatego Luksemburga (91,29 dol.).
Ostatecznie jesienią 2009 roku Polacy płacili za szerokie pasmo mniej niż Amerykanie (49,25 dol.), czy Norwegowie (62,76 dol.), ale więcej niż znacznie zasobniejsi Szwedzi (32,53 dol.) lub Szwajcarzy (33,25 dol.).
