Osoba udająca się na dłuższy pobyt do Francji, która jest ubezpieczona w polskim NFZ, ma prawo do korzystania z tamtejszych świadczeń zdrowotnych. Musi jednak posiadać europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego.
Osoby, które zdecydują się na wyjazd do Francji w poszukiwaniu pracy, powinny pamiętać, że przez czas poszukiwania zatrudnienia mogą leczyć się za granicą z tytułu ubezpieczenia w polskim NFZ. Przed wyjazdem muszą jednak zgłosić się do właściwego ze względu na zamieszkanie oddziału NFZ i wyrobić europejską kartę ubezpieczenia zdrowotnego (EKUZ).

Bez karty, z pełnym portfelem

EKUZ jest dokumentem, który poświadcza, że właściciel karty jest uprawniony do korzystania z bezpłatnej opieki medycznej na terenie UE. Aby go uzyskać, trzeba złożyć odpowiedni wniosek (na przykład E-102 w przypadku pracownika oddelegowanego). Jeżeli stara się o niego osoba prowadząca działalność gospodarczą, której wyjazd ma charakter zarobkowy związany z prowadzeniem tej działalności, powinna do wniosku o wydanie EKUZ dołączyć wydany przez ZUS formularz E-101.
Brak karty oznacza konieczność pokrycia leczenia z własnych środków pacjenta. Warto w takiej sytuacji pamiętać o tym, żeby zbierać wszelkiego rodzaju rachunki i faktury, które potwierdzą poniesione wydatki. Po powrocie do kraju można bowiem udać się do funduszu i złożyć wniosek o zwrot poniesionych wydatków. Trzeba liczyć się z tym, że wydanie decyzji o pokryciu przez NFZ kosztów leczenia w innym państwie UE może trwać nawet kilka miesięcy.

Refundacja kosztów

We Francji to pacjent najpierw musi ponieść pełne koszty leczenia, a następnie ubiegać się o ich całkowity lub częściowy zwrot. Koszty świadczeń medycznych są zwracane przez miejscową kasę chorych - Caisse Primaire d'Assurance Maladie (C.P.A.M.). Koszty leczenia refundowane są przez kasę średnio w 70 proc. Natomiast koszty transportu sanitarnego zwracane są w 65 proc. We Francji nie trzeba okazywać EKUZ lekarzowi pierwszego kontaktu. Należy jednak pamiętać, że przed pierwszą wizytą u lekarza musi być uiszczona opłata za usługi medyczne i wydanie recepty. Tylko wtedy można ubiegać się o częściowy lub całkowity zwrot kosztów w miejscowej kasie chorych. Według cennika kasy porada lekarza ogólnego to koszt 20 euro, natomiast porada lekarza specjalisty - 27 euro. Jeśli lekarz stosuje stawki wyższe niż ustalone w cenniku kasy, różnicę opłaca pacjent. Lekarze stosujący wyższe stawki posiadają oznaczenie conventionné honoraires libres.
W przypadku leczenia szpitalnego z reguły kasa chorych bezpośrednio opłaca koszty leczenia w wysokości 80 proc. lub, w niektórych przypadkach, w 100 proc. Pacjent jednak płaci pozostałe koszty w wysokości 20 proc. (jeżeli kasa płaci za świadczenia w wysokości 80 proc. ich kosztów) lub dzienną opłatę ryczałtową za pobyt w szpitalu (forfait journalier) - 15 euro.
Aby uzyskać zwrot kosztów, należy otrzymaną od lekarza lub farmaceuty Feuille de Soins uzupełnić naklejkami znajdującymi się na lekach (vignettes) i podpisać. Wypełnioną Feuille de Soins (wraz z kopią EKUZ, receptami i ewentualnie rachunkami ze szpitala) trzeba złożyć z wnioskiem o zwrot kosztów w C.P.A.M. lub w polskim NFZ. Procedura zwrotu kosztów trwa zazwyczaj na terenie Francji około dwóch miesięcy.
Podstawa prawna
• Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1408/71 z 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie.
• Rozporządzenie Rady (EWG) nr 574/72 z 21 marca 1972 r. w sprawie wykonywania Rozporządzenia (EWG) nr 1408/71.