Ustawa o przeciwdziałaniu marnowaniu żywności wprowadziła obowiązek nieodpłatnego przekazywania produktów spożywczych nieprzeznaczonych do sprzedaży organizacjom pozarządowym. Na co muszą zwracać uwagę przedsiębiorcy, których dotyczą te wymagania?
Określone we wspomnianej ustawie obowiązki nałożono na przedsiębiorców (sprzedawców) prowadzących handel żywnością w sklepie lub hurtowni o powierzchni sprzedaży powyżej 400 mkw. Jednocześnie przepisy wymagają, żeby przychód ze sprzedaży żywności w takiej placówce handlowej stanowił co najmniej 50 proc. wszystkich przychodów osiąganych ze sprzedaży. Nieodpłatne przekazywanie żywności nieprzeznaczonej do sprzedaży (np. z powodu wadliwego opakowania) na rzecz organizacji pozarządowej musi odbywać się na podstawie zawartej umowy. Niestety, warunki umów między podmiotami zobowiązanymi a organizacjami pozarządowymi nie są w ustawie precyzyjnie określone. Stanowi to prawdziwe wyzwanie dla zainteresowanych stron, aby zapewnić skuteczne ramy umowne i regulacyjne. Nie są to jedyne niejasności tej ustawy. Na przykład nie określono w niej, kiedy – lub jak często – powinny odbywać się dostawy żywności dla organizacji pozarządowej.
Z przepisów ustawowych wynika natomiast, że przedsiębiorca musi wnosić opłatę za zmarnowaną żywność. Jej wysokość wynosi 10 gr za każdy kilogram zmarnowanej żywności. Opłatę należy przekazać na rachunek organizacji pozarządowej, z którą danego sprzedawcę łączy umowa o przekazanie żywności. Ustawa nakłada również obowiązki sprawozdawcze. Otóż przedsiębiorcy powinni składać pisemne roczne sprawozdanie na temat marnowanej żywności do wojewódzkiego funduszu ochrony środowiska i gospodarki wodnej na terenie, w którym prowadzą sprzedaż. Sprawozdanie to musi zawierać dane dotyczące całkowitej masy marnowanej żywności w danym roku oraz wysokości należnej opłaty. Sprawozdanie należy złożyć w terminie do 31 marca roku następującego po tym, którego ono dotyczy. Niedopełnienie obowiązków sprawozdawczych grozi nałożeniem przez sąd kary pieniężnej na przedsiębiorcę.