Odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem zwolnienia z pracy powinno być wypłacone przez syndyka z bieżących środków upadłego pracodawcy.
Na wokandę Sądu Najwyższego trafiła nietypowa sprawa pracownika upadłego klubu tenisowego z miasta S. Niesłusznie zwolniono go z pracy, co zostało wykazane przed sądem. Problem w tym, że w pozwie żądał przywrócenia do pracy. Sąd zaś uznał – biorąc pod uwagę sytuację klubu i fakt, że toczy się już postępowanie upadłościowe, obejmujące likwidację majątku bankruta, że zamiast tego należy mu się jedynie odszkodowanie w kwocie równiej 3-miesięcznej pensji.
Możliwość taką przewiduje art. 45 par. 2 k.p. Skoro pracownikowi syndyk – bo już nie sam pracodawca – miał wypłacić odszkodowanie, powstała kwestia – jak tą należność zakwalifikować? Czy można ją wypłacić z bieżących środków bankruta, czy jednak wciągnąć na listę wierzycieli upadłego klubu? Sądy I i II instancji stwierdziły, że powinno się zapłacić z bieżących środków upadłego, czyli wierzytelność niesłusznie zwolnionego musi być uregulowana bez wciągania na listę wierzycieli.
Pogląd ten zdecydowanie poparł SN, oddalając skargę kasacyjną syndyka. W uzasadnieniu wskazał, że odszkodowanie dla osoby, z którą niezgodnie z prawem rozwiązano stosunek pracy, zasądzone na mocy art. 45 par. 2 k.p. w istocie zastępuje przywrócenie do pracy, a więc restytucję stosunku prawnego między pracownikiem a pracodawcą. Jeżeli wyrok sądowy byłby inny, to syndyk musiałby go wykonać – powinien ponownie zatrudnić pracownika i wypłacać mu wynagrodzenie.
– Odszkodowanie w tych warunkach jest więc ekwiwalentem za utratę zatrudnienia. Zatem zasadne jest uznanie, że jest to należność określona w art. 230 ust. 2 Prawa upadłościowego – powiedziała sędzia Romualda Spyt.
Przepis ten stanowi, że do innych zobowiązań masy upadłości zalicza się wszystkie zobowiązania masy upadłości, niezaliczone do kosztów postępowania a powstałe po ogłoszeniu upadłości, w szczególności należności ze stosunku pracy przypadające za czas po ogłoszeniu upadłości. Takie należności, w myśl art. 231 Prawa upadłościowego, ponosi upadły, a więc powinny być regulowane na bieżąco, bez wciągania na listę wierzytelności.

orzecznictwo

Wyrok Sądu Najwyższego z 19 września 2019 r. sygn. akt II PK 153/18. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia