Trzy strategie sprawdzają się bardzo dobrze w warunkach niepewności, gdy są duże wahania indeksu.
    
    
        Wykres tych trzech strategii układa się podobnie, jednak ich konstrukcja jest nieco inna. Załóżmy, że 5 lutego 2009 r., gdy indeks na zamknięcie wyniósł 1487 pkt, marcowe kontrakty były notowane K-1475; 1476-S, a jednostka indeksowa miniWIG20 K-145; 149-S, inwestor chciał zarobić na niestabilności rynku. Inwestor spodziewał się w ciągu miesiąca odbicia indeksu, jednak liczył się z możliwością dalszych spadków. Inwestor miał do wyboru trzy strategie.
    
    
        Ta strategia, nazywana również option straddle, składa się tylko z opcji. W jej skład wchodzą dwie opcje: zakup opcji kupna at the money oraz zakup opcji sprzedaży at the money. Zysk jest nieograniczony, a maksymalna strata równa jest premiom opcyjnym za dwie opcje. Wybierając tę strategię, inwestor:
    
    
        ● kupuje opcję kupna na indeks WIG20 wygasających 20 marca 2009 r., o cenie wykonania 1500 pkt OW20C9150 notowaną K-94; 96-S, płacąc 960 zł;
    
    
        ● kupuje opcję sprzedaży na indeks WIG20 wygasających 20 marca 2009 r., o cenie wykonania 1500 pkt OW20O9150 notowaną K-130; 131-S, płacąc 1310 zł.
    
    
        Zaletą tej strategii jest jej prostota i niski wkład w inwestycje: 2270 zł (960 + 1310). Jest to również maksymalna strata. Wadą jest natomiast to, że w zależności od premii opcyjnych będzie ona stosunkowo droższa od long call synthetic straddle lub short call synthetic straddle.
    
    
        Inwestor może jej używać, gdy nagła zmiana trendu i jego kontynuacja wydają mu się równie prawdopodobne. W skład tej strategii wchodzą: zakup dwóch opcji kupna at the money oraz sprzedaż jednego kontraktu na ten sam instrument bazowy, o tym samym terminie wygaśnięcia. W tej strategii inwestor może osiągnąć nieograniczony zysk, a maksymalna strata jest ograniczona. Wybierając tę strategię, inwestor musi liczyć się z:
    
    
        ● zakupem dwóch opcji kupna na indeks WIG20 wygasających 20 marca 2009 r., o cenie wykonania 1500 pkt OW20C9150 notowaną K-94; 96-S, płacąc 1920 zł;
    
    
        ● sprzedażą kontraktu terminowego na indeks WIG20 wygasającego 20 marca 2009 r., FW20H9 notowanego K-1475; 1476-S, otrzymując 1475 zł oraz uiszczając depozyt zabezpieczający.
    
    
        Wadą tej strategii jest większy wkład w inwestycje niż w przypadku long straddle (960 + 960 + depozyt za sprzedaż kontraktu terminowego). Przy jej wykorzystaniu musimy zapłacić większe prowizje (kupujemy więcej instrumentów) i mieć nieco szersze pojęcie o rynku kapitałowym niż w przypadku strategii long straddle. Zaletą jej jest natomiast to, że w zależności od notowań instrumentów na rynku do składu strategii można wybrać kontrakty lub jednostkę indeksową.
    
    
        W skład tej strategii wchodzą: zakup dwóch opcji sprzedaży at the money oraz zakup jednego kontraktu na ten sam instrument bazowy, o tym samym terminie wygaśnięcia. Zamiast kontraktu można również kupić jednostki indeksowe miniWIG20 na tę samą kwotę co kontrakt. Inwestor może osiągnąć nieograniczony zysk, a jego maksymalna strata jest ograniczona i można ją łatwo obliczyć. Wybierając tę strategię, inwestor musi liczyć się z:
    
    
        ● zakupem dwóch opcji sprzedaży na indeks WIG20 wygasających 20 marca 2009 r., o cenie wykonania 1500 pkt OW20O9150 notowaną K-130; 131-S, płacąc 2620 zł;
    
    
        ● zakupem kontraktu terminowego na indeks WIG20 wygasającego 20 marca 2009 r., FW20H9 notowanego K-1475; 1476-S, płacąc 1476 zł oraz uiszczając depozyt zabezpieczający.
    
    
        W tej strategii wady i zalety są identyczne jak w long call synthetic straddle. Większy niż w przypadku long straddle jest wkład w inwestycje (1310 + 1310 + depozyt za sprzedaż kontraktu). Zaletą zaś to, iż jedna z nich da lepszy efekt niż long straddle, w zależności od ułożenia notowań instrumentów pochodnych.
    
    
        Najlepszą strategią w analizowanym przypadku okaże się long call synthetic straddle, dzięki odpowiedniemu ułożeniu premii opcyjnych da o 110 zł więcej od long straddle oraz o 220 zł od put synthetic straddle. Przy tej strategii, gdy indeks wyniesie w dniu wygaśnięcia 1500 pkt, maksymalna strata wyniesie 2160 zł:
    
    
        ● strata na zakupionych OW20C9150 1920 zł;
    
    
        ● strata na sprzedanym kontrakcie FW20H9 240 zł (10 x (1476-1500)).
    
    
        Jeżeli natomiast sprawdzą się założenia inwestora i indeks, dochodząc do 1500 pkt, zmieni trend i w dniu wygaśnięcia jego wartość wyniesie np. 1976 pkt, inwestor zarobi 4520 zł:
    
    
        ● zarobi na zakupionych OW20C9150 9520 zł;
    
    
        ● straci na sprzedanym kontrakcie FW20H9 5000 zł (10 x (1476-1976)).
    
    
        Podsumowując, strategie te są dla osób, które chcą zarabiać na niepewnym rynku o dużych wahaniach, jednak liczą się również z dość dużą stratą w przypadku małej zmienności wartości indeksu WIG20.
    
    
            Dalszy ciąg materiału pod wideo
            
            
        
    
        
    
        
        
        
        
        
            
Powiązane
Reklama
Reklama
        Reklama
Reklama
        
                Reklama