Subskrybuj nas na Youtube
Wydany przed rejestracją wzoru przemysłowego katalog z projektami może potwierdzać, że wzór ten nie jest nowy, co z kolei jest podstawą do jego unieważnienia – uznał Sąd Unii Europejskiej.
Rozstrzygał on spór między dwoma polskimi producentami mebli. Fabryka Mebli „Forte” zarejestrowała w 2013 r. wzór wspólnotowy szafy. Wyróżniał się on charakterystycznym podziałem drzwi na kwadraty. W 2016 r. spółka Bog-Fran złożyła wniosek o stwierdzenie jego nieważności. Jej zdaniem wzór nie był nowy i nie miał indywidualnego charakteru. Na dowód tego przedstawiła wydrukowany w 2008 r. katalog czeskiego producenta mebli, w którym widniał łudząco podobny projekt. Z kolei faktura za druk miała potwierdzać, że powstało 25 tys. takich katalogów, a więc sporny wzór był wcześniej publicznie ujawniony. Dodatkowym dowodem była zaś faktura sprzedaży mebli oznaczonych kodem odpowiadającym spornemu wzorowi z katalogu.
Na tej podstawie Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) unieważnił wzór. Na skutek odwołania Fabryki Mebli „Forte” cofnął później decyzję, uznając, że ani katalog, ani faktura nie stanowią dowodu na to, że wzór rzeczywiście został wcześniej udostępniony publicznie. Katalog mógł być nawet wydrukowany, ale nie ma pewności, że był dystrybuowany.
Sprawa trafiła do Sądu UE. Kluczowe znaczenie dla jej rozstrzygnięcia miał art. 7 ust. 1 rozporządzenia 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych. Zgodnie z nim wzór został udostępniony publicznie, jeśli był opublikowany lub pokazywany, wykorzystywany czy w inny sposób ujawniony przed datą złożenia wniosku o rejestrację, z wyjątkiem przypadków, gdy zdarzenia te nie mogły zostać racjonalnie znane w normalnym toku działalności kręgom specjalizującym się w danym sektorze. Strona, która domaga się unieważnienia wzoru, musi to udowodnić dowolnymi środkami. Nie wystarczy samo uprawdopodobnienie udostępnienia publicznego.
Sąd zgodził się z Izbą Odwoławczą EUIPO, że wyciąg z katalogu oraz faktura za jego druk nie dowodzą w sposób niezbity, że katalog ten został rozpowszechniony przed datą zgłoszenia spornego wzoru. W połączeniu z innymi dowodami mogą jednak być pomocne w ustaleniu faktów. Tym dodatkowym dowodem była w tej sprawie faktura sprzedaży mebli oznaczonych kodem odpowiadającym wzorowi z katalogu.
„Faktura ta świadczy o ujawnieniu wzoru, polegającym na sprzedaży przedsiębiorstwu mebli, do których ten wzór został zastosowany oraz odbiorze tych mebli przez przedsiębiorstwo” – podkreślono w uzasadnieniu wyroku.
EUIPO nie uwzględnił tego dowodu, gdyż miał wątpliwości co do jego wiarygodności. Na fakturze sprzedaży mebli widniała bowiem pieczątka, z której wynikało, że spółka – adresat faktury – jest hurtownikiem firmy Bog-Fran. Zdaniem sądu fakt ten jednak, sam w sobie, nie podważa wartości dowodowej faktury. Analizowane łącznie wszystkie dowody potwierdziły, że sporny wzór był przed zgłoszeniem udostępniony publicznie, dlatego należy go unieważnić.
orzecznictwo
Wyrok Sądu Unii Europejskiej z 27 lutego 2020 r. w sprawie T-159/19. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia