Gdy wybuchła I wojna światowa, Gruber miał niewiele ponad 22 lata i niewielkie doświadczenie w ubezpieczeniach. Pracę zostawił, by wstąpić do Legionów. To decyzja, która zaważyła na jego przyszłości.
Po „kryzysie przysięgowym” pracował dla Rady Regencyjnej: najpierw zajmował się opracowaniem przepisów dotyczących firm ubezpieczeniowych, a później repatriacją Polaków z terenów Rosji i Ukrainy. Gdy 10 listopada 1918 r. Polacy rozbrajali w Warszawie Niemców, jego udziałem było przejęcie z ich rąk Zamku Królewskiego i budynku PocztyGłównej.
ikona lupy />
Dziennik Gazeta Prawna
Po odzyskaniu niepodległości pracował w wydziale ubezpieczeń Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Opracował m.in. projekt ustawy o przymusowym ubezpieczeniu od ognia. W 1922 r. jako trzydziestolatek był już szefem Państwowego Urzędu Kontroli Ubezpieczeń (wcześniej zdążył jeszcze wziąć udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w której dosłużył się stopniakapitana).
Znany jest jednak przede wszystkim jako prezes PKO – przed wojną funkcjonującej jako Pocztowa Kasa Oszczędności. To dzięki jego pomysłowości PKO wyrosła na największą instytucję finansową, skupiającą dużą część oszczędności Polaków. Szybko zrozumiał znaczenie Polonii dla finansów młodego państwa iw 1929 r. założył bank dla emigrantów Polska Kasa Opieki zfiliami wParyżu, Nowym Jorku, Tel Awiwie iBuenos Aires. Poza tą ostatnią przetrwały do lat 90.
Zobacz, kto jeszcze znalazł się na naszej liście>>