Pomagamy Ukraińcom [materiał partnera]

Wraz z końcem roku dobiega końca realizacja zadań w ramach programu „Razem możemy więcej” przygotowanego przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej. Program skierowany był do organizacji pozarządowych, które zajmują się integracją społeczną uchodźców. W jego ramach sfinansowano ponad 100 zadań, z których większość skupiła się na niesieniu pomocy ofiarom rosyjskiej agresji na Ukrainę, które szukały schronienia na terenie Polski.

Jednym z zadań zrealizowanych w ramach programu „Razem możemy więcej” był projekt „Integracja społeczna uchodźców z Ukrainy, realizowany na terenie Nowego Sącza (województwo małopolskie) oraz Jarosławia (województwo podkarpacie) przez Fundację Instytut Państwa i Prawa we współpracy ze Stowarzyszeniem Nowosądeckie Serducho.

Dzięki finansowaniu przekazanemu przez Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej udało się objąć kompleksową pomocą doradczą kilkuset uchodźców. Mogli oni skorzystać z pomocy, która obejmowała zarówno pomoc w załatwianiu codziennych spraw i uporaniu się z problemami związanymi z życiem w nowym kraju jak i specjalistyczną pomoc prawną. Ważną częścią projektu były bezpłatne kursy jeżyka polskiego, którego znajomość jest podstawowym warunkiem poradzenia sobie przez uchodźców w naszym kraju.

„Ludzie zostali z dnia na dzień wyrwani ze swojej codzienności, ze swojego kraju i musieli uciekać porzucając wszystko co mieli. Jedyne co ze sobą przywieźli to trochę rzeczy osobistych i olbrzymi bagaż traum” – mówi Monika Pogwizd, prezes zarządu Stowarzyszenia Nowosądeckie Serducho, która w pomoc uchodźcom zaangażowana jest od pierwszych godzin wojny. „Bez wsparcia, adaptacja uchodźców do długotrwałego pobytu w Polsce byłaby niemożliwa, a wsparcie nie może opierać się wyłącznie na entuzjazmie i energii wolontariuszy, potrzebne są też środki finansowe”.

Dzięki takim programom jak „Razem możemy więcej” Polakom udało się bez większych perturbacji przyjąć miliony uchodźców z Ukrainy i zapewnić im warunki nie tylko do przeżycia w naszym kraju, ale również zaadaptowania się do życia w Polsce i usamodzielnienia się podczas przedłużającego się wygnania z własnej ojczyzny.