W głosowaniu wzięło udział 406 posłów. Projekt poparło 270 posłów, przeciw było 135, a jedna osoba wstrzymała się od głosu.
Regulacja wprowadza możliwość upadłości konsumenckiej wobec osób fizycznych, które nie są przedsiębiorcami. Projekt ustawy został przyjęty przez rząd w lipcu br.
Z upadłości konsumenckiej będzie można skorzystać raz na 10 lat, w przypadku gdy zadłużenie powstało z przyczyn niezależnych od dłużnika, np. na skutek zdarzeń losowych (przewlekłe choroby, wypadki, niezawiniona utrata pracy).
O ogłoszeniu upadłości konsumenckiej będzie decydował sąd
O ogłoszeniu upadłości konsumenckiej będzie decydował sąd. Na wniosek upadłego, sąd będzie orzekał o planie spłat wierzytelności. Okres ten nie powinien przekroczyć pięciu lat, może jednak zostać przedłużony o dwa lata.
W okresie spłat dłużnik nie będzie mógł robić zakupów z odroczonym terminem płatności lub na raty.
Sąd będzie mógł zwiększyć zakres spłat dłużnika w razie poprawy jego sytuacji materialnej. Chodzi o przypadki nadzwyczajne, na przykład otrzymanie darowizny, spadku czy wygranej w grach losowych.
Zgodnie z projektem, koszty postępowania upadłościowego dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej będą niższe niż w przypadku przedsiębiorców. Opłata za wszczęcie postępowania wyniesie 200 zł.
Szejnfeld: ustawa ma dawać szansę powrotu do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie
Zdaniem wiceministra gospodarki Adama Szejnfelda, jest to ustawa, która ma nie tylko rozwiązywać problemy konsumentów i dawać im szansę powrotu do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie, ale też pomagać rozwiązywać problemy po stronie przedsiębiorców, czyli wierzycieli.
Dziś w Sejmie sprawozdawca Komisji Antoni Mężydło (PO) powiedział, że podczas drugiego czytania projektu ustawy zostały zgłoszone do niej trzy poprawki. Komisja gospodarki oraz komisja sprawiedliwości i praw człowieka rekomendowały ich odrzucenie. Przed trzecim czytaniem jedna z poprawek została wycofana przez wnioskodawców.
W pierwszej głosowanej poprawce wnioskodawcy proponowali, aby postępowanie upadłościowe wobec osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej, nie mogło toczyć się z wniosku wierzyciela.
W drugiej poprawce wnioskodawcy proponowali, aby w przypadku, gdy w skład masy upadłościowej wchodzi lokal mieszkalny albo dom rodzinny, z sumy uzyskanej z jego sprzedaży wydzielić upadłemu kwotę odpowiadającą przeciętnemu czynszowi najmu lokalu mieszkalnego w tej samej miejscowości za okres 12 miesięcy.
Obie poprawki zostały odrzucone.