Ministerstwo Skarbu pracuje nad ustawą, która określi zasady zwrotu nieruchomości osobom, które je utraciły na mocy tzw. dekretu Bieruta. Planowane zmiany są wynikiem orzeczenia Sądu Najwyższego, który stwierdził, że to skarb państwa ma pokryć koszty wszystkich decyzji wydanych m.in. przez rady narodowe, urzędy gmin, województw przed 27 maja 1990 r. Dotyczy to m.in. decyzji wywłaszczeniowych, które powoływały się na ustawę nacjonalizacyjną, na dekret o reformie rolnej, a także na dekret Bieruta. Dekret z 26 października 1945 r. O własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy, podpisany przez ówczesnego prezydenta Polski Bolesława Bieruta, objął obszar Miasta Stołecznego Warszawy. W jego efekcie przejęto wszystkie grunty w granicach miasta przez Gminę Miasta Stołecznego Warszawy, a w 1950 roku przez skarb państwa – w związku ze zniesieniem samorządu terytorialnego. Jednak właściciele gruntów mogli w ciągu sześciu miesięcy od dnia objęcia działek w posiadanie przez gminę zgłosić wnioski o przyznanie im na tych terenach prawa wieczystej dzierżawy z czynszem symbolicznym lub prawa zabudowy za symboliczną opłatą. Składane w tej sprawie wnioski pozostawały jednak często bez rozpatrzenia lub wydawano decyzje odmowne, bez podawania podstaw prawnych odmowy. Wiele osób nie złożyło w ogóle wniosków. Obecnie właściciele nieruchomości warszawskich lub ich następcy prawni złożyli około 17 tys. wniosków o zwrot nieruchomości oraz przyznanie prawa użytkowania wieczystego. Do końca 2005 roku wydano ok. 2250 decyzji administracyjnych dotyczących zwrotu bądź odmowy zwrotu nieruchomości. Zwrócono 1879 nieruchomości, w tym ok. 1200 zabudowanych małymi domami mieszkalnymi i kamienicami, reszta – to decyzje pozytywne, dotyczące zwrotu nieruchomości niezabudowanych.