Ostatnio przedstawiłam ujęte w ustawie Prawo własności przemysłowej okoliczności, których wystąpienie wykluczy udzielenie przez Urząd Patentowy praw ochronnych na znak towarowy.
W przepisach przewidziano nadto sytuacje, w których może (ale nie musi) dojść do odmowy udzielenia praw wyłącznych dla zgłoszonego oznaczenia. Jeśli zatem w konkretnym stanie faktycznym zrealizowane zostaną przewidziane przepisami przesłanki, wówczas mogą one stanowić podstawę odmowy objęcia znaku ochroną. I tak, zgodnie z art. 132 ustawy:
1. Nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy dla towarów tego samego rodzaju, jeżeli:
1) jest podobny do zarejestrowanego oznaczenia geograficznego, chyba że zgłaszający jest uprawniony do używania tego oznaczenia, a udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy nie ograniczy nadmiernie możliwości używania zarejestrowanego oznaczenia geograficznego przez innych uprawnionych;
2) jest identyczny lub podobny do znaku, który przed datą, według której oznacza się pierwszeństwo do uzyskania prawa ochronnego, był powszechnie znany i używany jako znak towarowy dla towarów pochodzących od innej osoby;
3) jest podobny do wcześniej zarejestrowanego w Rzeczypospolitej Polskiej znaku towarowego, którego ochrona ustała, jeśli od daty wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy do dnia zgłoszenia podobnego znaku przez inną osobę nie upłynął, z zastrzeżeniem art. 133, okres dwóch lat.
2. Nie udziela się prawa ochronnego na znak towarowy:
1) identyczny do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla identycznych towarów;
2) identyczny lub podobny do znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) z wcześniejszym pierwszeństwem na rzecz innej osoby dla towarów identycznych lub podobnych, jeżeli jego używanie spowodować może wśród części odbiorców błąd polegający w szczególności na skojarzeniu między znakami;
3) identyczny lub podobny do renomowanego znaku towarowego zarejestrowanego lub zgłoszonego z wcześniejszym pierwszeństwem do rejestracji (o ile znak taki zostanie zarejestrowany) na rzecz innej osoby dla jakichkolwiek towarów, jeżeli mogłoby to przynieść zgłaszającemu nienależną korzyść lub być szkodliwe dla odróżniającego charakteru bądź renomy znaku wcześniejszego. Przepis ten stosuje się odpowiednio do znaku powszechnie znanego.
3. Ochrona znaku towarowego zawierającego oznaczenia, o których mowa w art. 131 ust. 2 pkt 2-5, bądź oznaczenia odnoszące się do pochodzenia towaru nie wyłącza możliwości zarejestrowania przez innego przedsiębiorcę znaku towarowego, zawierającego takie same elementy, dla towarów tego samego rodzaju, jeżeli znaki te mogą być w obrocie łatwo odróżniane.
4. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do tytułów prasowych jako znaków towarowych zawierających wyrazy lub kombinacje wyrazów zwyczajowo powszechnie używanych na rynku prasowym.
I tak celem regulacji zawartej w pkt 1 ust.1 tego artykułu jest rozwiązanie kolizji zgłoszonego znaku (identycznego lub podobnego) z zarejestrowanym oznaczeniem geograficznym (dla towarów identycznych lub podobnych), w sytuacji gdy udzielenie praw ochronnych ograniczyłoby nadmiernie możliwość używania takiego oznaczenia. Nieostrość tego zwrotu powoduje, iż trudno jest z góry wskazać przypadki, w których nie dojdzie do uzyskania ochrony z omawianej przyczyny.
EWA NOWIŃSKA
profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, adwokat
