Jak w praktyce funkcjonuje mechanizm ochrony klientów banków w przypadku zaklasyfikowania klauzul w umowach bankowych jako niedozwolone?
Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) często kwestionuje postanowienia/klauzule w umowach bankowych. Dla klientów konkretnego banku wpisanie określonej klauzuli do rejestru klauzul niedozwolonych oznacza, że bank ten zobowiązany jest do zaniechania ich stosowania. Wpis do rejestru klauzul niedozwolonych implikuje istotne skutki prawne także dla pozostałych banków, a tym samym ich klientów. W praktyce mechanizm ten wygląda następująco: sprawy o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone należą, zgodnie z regulacjami procedury cywilnej, do właściwości Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (SOKiK).
W razie uwzględnienia powództwa sąd w sentencji wyroku przytacza treść postanowień wzorca umowy uznanych za niedozwolone i zakazuje ich wykorzystywania. Odpis prawomocnego wyroku uwzględniającego powództwo sąd przesyła prezesowi UOKiK, który prowadzi na podstawie wyroków rejestr postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone. Zgodnie z normami procedury cywilnej, a także linią orzeczniczą Sądu Najwyższego, prawomocny wyrok SOKiK ma skutek wobec osób trzecich od chwili wpisania uznanego za niedozwolone postanowienia wzorca umowy do rejestru klauzul niedozwolonych.
