Które spółki handlowe podlegają unijnej dyrektywie o łączeniu się spółek?
Przepisy wspólnotowe zobowiązały ustawodawcę do dostosowania kodeksu spółek handlowych do unijnych norm, regulujących transgraniczne łączenie się spółek kapitałowych. Dyrektywa ma ułatwić transgraniczne łączenie się różnych spółek kapitałowych podlegających prawu różnych państw członkowskich na podstawie i w granicach przepisów prawa krajowego, które miałyby zastosowanie w przypadku łączenia spółek podlegających przepisom prawa krajowego.
Nowelizacja wprowadziła do k.s.h. przepisy regulujące możliwości i procedurę transgranicznego łączenia się spółek handlowych (kapitałowych i komandytowo-akcyjnej). Implementuje ona do krajowego porządku prawnego Dyrektywę 2005/56/WE Parlamentu Europejskiego i rady z 26 października 2005 r. w sprawie transgranicznego łączenia się spółek kapitałowych.
Zgodnie z nowym art. 491 par. 11 k.s.h. spółka kapitałowa oraz spółka komandytowo-akcyjna mogą łączyć się ze spółką zagraniczną, która została utworzona zgodnie z prawem państwa członkowskiego UE lub państwa-strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym i ma siedzibę statutową, zarząd główny lub główny zakład na terenie UE lub tego państwa-strony. Spółka komandytowo-akcyjna nie może być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną.
Na potrzeby ujednolicenia w państwach członkowskich samego pojęcia spółki przepis ten stanowi, iż spółkę zagraniczną stanowi spółka, o której mowa w art. 2 pkt 1 cyt. powyższej dyrektywy. Spółka kapitałowa została określona w art. 1 Dyrektywy 68/151/EWG w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach UE od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi Traktatu, w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie i dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich. Spółka kapitałową posiada osobowość prawną i wydzielony majątek, którym wyłącznie odpowiada za swoje zobowiązania, oraz zgodnie z właściwym dla niej prawem krajowym podlega warunkom dotyczącym gwarancji określonych Dyrektywą 68/151/EWG dla zapewnienia ochrony interesów wspólników i osób trzecich. Ustawodawca posłużył się techniką podwójnego odesłania. Natomiast w art. 1 Dyrektywy 68/151/EWG wymienia krajowe nazwy własne spółek kapitałowych i komandytowo-akcyjnych, które są regulowane postanowieniami dyrektywy. Na potrzeby ustawy za zagraniczną należy więc uznawać spółkę kapitałową lub komandytowo-akcyjną w państwie członkowskim albo spółkę kapitałową posiadającą osobowość prawną i wydzielony majątek, którym wyłącznie odpowiada za swoje zobowiązania, oraz która - zgodnie z prawem krajowym - gwarantuje zapewnienie ochrony interesów wspólników i osób trzecich.