Gwarancja bankowa zabezpiecza zobowiązania wobec beneficjenta, gdyby zleceniodawca sam ich nie wykonał. Po przekazaniu pieniędzy bank może zażądać zwrotu zapłaconej sumy od zleceniodawcy i zapłaty za usługę.
Udzielenie i potwierdzenie gwarancji bankowej następuje na piśmie pod rygorem nieważności. Oświadczenie banku ma formę listu gwarancyjnego.
Bank powinien wskazać w nim beneficjenta oraz określić, co ma określać gwarancja, czyli cel ustanowionego zabezpieczenia, kwotę (wraz z walutą), którą zobowiązał się wypłacić.
Jeżeli zleceniodawca gwarancji bankowej, który zawarł umowę z bankiem, sam nie wywiąże się z ciążących na nim zobowiązań, to wierzycielowi zapłaci za niego bank. Bank będzie mógł wówczas wystąpić do zleceniodawcy gwarancji o zwrot wypłaconej kwoty, pod warunkiem że wypłaty dokonał zgodnie z warunkami gwarancji.

Wypłata na żądanie

Tylko w takim przypadku dokonana przez bank zapłata będzie uznana za wydatek związany z należytym wykonaniem zlecenia. Jest ona dokonywana na żądanie osoby uprawnionej, czyli beneficjenta gwarancji, po spełnieniu warunków określonych w umowie.
Zobowiązanie banku powstaje dopiero wówczas, gdy złożył on oświadczenie o udzieleniu gwarancji w sposób odpowiadający warunkom ustalonym w umowie, którą zawarł ze zleceniodawcą gwarancji.
Z żądaniem zapłaty występuje do banku beneficjent, ale dopiero wtedy, gdy dłużnik mu nie zapłacił. Musi przy tym okazać dokumenty potwierdzające zasadność żądania, gdy domaga się tego bank, i od okazania ich uzależnia wypłatę pieniędzy. Gdyby wierzyciel będący beneficjentem okazał dokumenty niezgodne z wymaganiami określonymi w oświadczeniu lub złożył żądanie w innej formie niż tam wskazana, to bank ma prawo uznać żądanie za bezskuteczne.
Gdyby bank wypłacił beneficjentowi więcej, niż określono w umowie o zlecenie gwarancji, to może dochodzić od zleceniodawcy zwrotu tylko takiej kwoty, do której został zobowiązany w umowie.



Potwierdzenie gwarancji

Wierzyciel może jednak wzmocnić zabezpieczenie swojego roszczenia i zwrócić się do innego banku, aby potwierdził zobowiązanie banku, które wynika z takiej gwarancji. Wtedy wierzyciel, któremu udzielono gwarancji, będzie mógł wybrać, do którego banku zupełnego zaspokojenia roszczeń wierzyciela.
Wystąpi z roszczeniem: do tego, który udzielił gwarancji, lub do tego, który ją potwierdził. Może też wystąpić do obu tych banków łącznie, aż do zupełnego zaspokojenia roszczeń wierzyciela.
Na skutek tego potwierdzenia drugi bank staje się zobowiązany wobec beneficjenta gwarancji do zapłaty sumy gwarancyjnej i w ten sposób wierzyciel uzyskuje drugiego dłużnika.
Drugi bank zapłaci mu sumę gwarancyjną na takich samych zasadach jak bank, który udzielił gwarancji. Potwierdzenia gwarancji trzeba oczywiście dokonać na piśmie pod rygorem nieważności. Bank potwierdzający będzie miał obowiązek dokonać wypłaty na rzecz beneficjenta jedynie wówczas, gdy dochodzenie zapłaty od banku udzielającego jako pierwszy gwarancji okaże się bezskuteczne.
JAK TO ZROBIĆ...
Udzielenie gwarancji bankowej przy sprzedaży nieruchomości
PROBLEM: Nabywca nieruchomości zobowiązał się do zapłaty należności w kilku ratach płatnych w ciągu czterech lat. Dotychczasowy właściciel zażądał gwarancji bankowej na wypadek, gdyby nowy właściciel nie zapłacił w terminie brakującej kwoty.
ROZWIĄZANIE: Nabywca nieruchomości powinien zawrzeć z bankiem umowę o udzielenie gwarancji barkowej. Bank zobowiąże się w niej do zapłaty poprzedniemu właścicielowi, będącemu beneficjentem tej gwarancji, wskazanej w umowie kwoty, wówczas gdyby zleceniodawca tej gwarancji sam tego nie zrobił.
Gdy dłużnik nie zapłaci w terminie, wierzyciel ma prawo zwrócić się do banku, który udzielił gwarancji, aby wykonał zobowiązanie, i okazać dokumenty potwierdzające zasadność żądania, jeśli bank się tego domaga.