Sąd może wydać przeciwko dłużnikowi nakaz zapłaty. Trwa to krócej i kosztuje mniej niż dochodzenie roszczeń w postępowaniu zwykłym.
Jeżeli dłużnik nie płaci w terminie, wierzyciel może odzyskać pieniądze, wnosząc sprawę do sądu. Aby uzyskać nakaz zapłaty, powinien przedstawić w sądzie uwierzytelnione lub oryginalne dokumenty potwierdzające roszczenie (dokument urzędowy, zaakceptowany przez dłużnika rachunek, wezwanie do zapłaty i pisemne oświadczenie dłużnika o uznaniu długu lub zaakceptowane przez dłużnika żądanie zapłaty zwrócone przez bank, które nie zostało zapłacone z powodu braku środków na rachunku).
Nakaz zapłaty sąd wyda również, gdy na potwierdzenie zobowiązania wierzyciel przedstawi należycie wypełnione przez dłużnika weksel, czek, warrant lub rewers. Prawdziwość i treść tych dokumentów nie mogą budzić wątpliwości sądu. Weksel i czek powinny zostać dołączone w oryginale. Nakaz zapłaty sąd wydaje również, gdy z roszczeniami występuje bank na podstawie podpisanego przez osoby upoważnione do składania oświadczeń i opatrzonego pieczęcią banku wyciągu z ksiąg bankowych. Bank musi dołączyć dowód doręczenia dłużnikowi wezwania do zapłaty na piśmie.
Zamiast oryginalnych dokumentów wierzyciel może złożyć w sądzie odpisy, pod warunkiem że zgodność z oryginałem została poświadczona przez notariusza albo występującego w sprawie adwokata, radcę prawnego, rzecznika patentowego albo radcę Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.
Nakaz zapłaty sąd doręcza stronom. Pozwany otrzymuje go wraz z pozwem i załącznikami. Sąd zobowiązuje dłużnika, aby w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia zaspokoił roszczenia w całości wraz z kosztami albo aby wniósł w tym terminie zarzuty od nakazu.
Nakaz zapłaty uwzględnia całe roszczenie powoda. Sąd nie może go wydać tylko co do części dochodzonych roszczeń. Nakazowi zapłaty nie trzeba nadawać klauzuli wykonalności, bo już z chwilą wydania stanowi tytuł zabezpieczenia.
Od nakazu zapłaty dłużnik może się odwołać, wnosząc na piśmie zarzuty do sądu, który go wydał.
SŁOWNIK
Dokument urzędowy - może pochodzić od organu państwowego, samorządowego, organizacji zawodowych, samorządowych, spółdzielczych i innych organizacji społecznych. Musi zostać wydany w zakresie ich kompetencji i w przepisanej formie, a dotyczy zakresu spraw z dziedziny administracji państwowej.
Podstawa prawna
Art. 4841-493 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43, poz. 296 z późn. zm.).