Przepisy nie określają, kto odpowiada za zobowiązania SP ZOZ, w sytuacji gdy wojewoda wykreśla go z rejestru, np. z powodu niespełnienia standardów lub wstrzymania działalności bez wymaganej zgody.
Ustawa z 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (tj. Dz.U. z 2007 r. nr 14, poz. 89 z późn. zm.) przewiduje możliwość ustania bytu prawnego SP ZOZ w wyniku decyzji administracyjnej o wykreśleniu go w całości z rejestru ZOZ. Organ prowadzący rejestr wyda taką decyzję m.in. w sytuacji gdy:
● ZOZ w całym zakresie przestał odpowiadać wymaganiom określonym w art. 9 lub 10 albo narusza przepisy ustawy lub zostało stwierdzone naruszenie przepisów o wykonywaniu zawodów medycznych, albo w sposób rażący narusza statut,
● świadczeń zdrowotnych w ZOZ udzielają lekarz, pielęgniarka lub położna nieposiadający prawa wykonywania zawodu,
● ZOZ nie podjął działalności w terminie trzech miesięcy od dnia wpisu do rejestru,
● szpital czasowo zaprzestał działalności bez zachowania trybu określonego w ustawie.
W następstwie wykreślenia z rejestru sąd rejestrowy wykreśla SP ZOZ także z KRS (art. 35b ust. 9). W ten sposób może dojść do ustania bytu prawnego np. zadłużonego szpitala. Przepisy ustawy o ZOZ nie określają jednak, kto wówczas przejmuje pozostałe po nim zobowiązania.
Wykreślenie ZOZ z wymienionych przyczyn nie jest tożsame z likwidacją dokonaną przez podmiot tworzący. A tylko w takiej sytuacji ustawa przewiduje przejęcie zobowiązań zadłużonych ZOZ przez ten podmiot, np. jednostki samorządu terytorialnego (art. 60 ust. 6).
Z przepisów ustawy wynika, iż ustawodawca wyraźnie rozróżnia konstrukcję ustania bytu prawnego ZOZ związaną z jego likwidacją dokonaną przez podmiot tworzący oraz konstrukcję wykreślenia go z rejestru przez organ rejestrowy z powodu wymienionych nieprawidłowości. Likwidacji może dokonać wyłącznie podmiot tworzący (m.in. art. 36 i 60). W przypadku ZOZ utworzonych przez samorząd terytorialny może tego dokonać właściwa rada (sejmik). Dopiero uchwała tego organu stanowi podstawę do skreślenia zakładu z rejestru ZOZ (art. 43 ust. 4), a następnie z KRS (art. 60 ust. 5). W opisanych warunkach ustanie bytu prawnego ZOZ, a następnie przejęcie zobowiązań jest nierozerwalnie związane z likwidacją (wydaniem aktu o likwidacji). W tej sytuacji kwestia sukcesji zobowiązań wydaje się jasna. W drugim przypadku wykreślenie z rejestrów następuje bez wcześniejszej tak rozumianej likwidacji i nie zależy od woli podmiotu tworzącego. Jest wyłącznie przejawem władczego działania organu administracji. Wprawdzie skutek jest podobny, gdyż ZOZ formalnie przestaje istnieć, ale procedura jest odmienna. Dodatkowo ustawodawca w tym przypadku milczy w kwestii pozostałych zobowiązań. Można twierdzić, iż przez analogię należy stosować przepisy o przejęciu zobowiązań jak przy likwidacji, lecz podmioty tworzące mogą słusznie argumentować, iż nie mają podstaw prawnych, aby przejąć takie zobowiązania.