Subskrybuj nas na Youtube
Pomoc de minimis nie wymaga notyfikacji Komisji Europejskiej. Według rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1407/2013 z 18 grudnia 2013, całkowita kwota pomocy przyznanej przez państwo członkowskie jednemu przedsiębiorstwu nie może przekroczyć 200 000 EUR w okresie trzech lat kalendarzowych.
Wyjątkiem są przedsiębiorstwa z sektora drogowego transportu towarów, gdzie limit otrzymanej pomocy wynosi 100 000 EUR. Jednakże świadczenia usług zintegrowanych, w których sam transport jest tylko jednym z elementów usługi, np. usług przeprowadzkowych, pocztowych lub kurierskich albo usług obejmujących zbieranie i przetwarzanie odpadów, nie należy uznawać za usługi transportowe.
Wartość otrzymanej pomocy de minimis można sprawdzić w Urzędzie Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Pułap pomocy gwarantuje nie wywieranie wpływu na wymianę handlową pomiędzy państwami członkowskimi Unii oraz nie zagraża konkurencji rynkowej. Małe i średnie przedsiębiorstwa definiuje zalecenie KE 2003/361/WE ( 1 ) oraz załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 800/2008 (2).
Wsparcie de minimis obejmuje m.in. najbardziej popularne dotacje ze środków unijnych. Ponadto państwo może w tym przypadku wesprzeć właścicieli firm poprzez m.in. zwolnienia z podatku od nieruchomości czy dotacje na cele środowiskowe. Pomoc de minimis może być przydzielana przedsiębiorcy w różnych formach. Wsparcie może obejmować przykładowo:
- szkolenia,
- inwestycje,
- zwolnienia podatkowe,
- umorzenia odsetek ZUS,
- gwarancje kredytowe.
Kto nie może skorzystać z pomocy
Pomoc de minimis przeznacza się na rozwój przedsiębiorstw. Jej celem nie jest ratowanie przedsiębiorstwa. Dlatego też jednym z czynników wykluczających możliwość skorzystania ze wsparcia jest fakt, iż firma znajduje się w trudnej kondycji ekonomicznej.
O wsparcie de minimis nie mogą ubiegać się także przedsiębiorcy:
- z sektorów rybołówstwa i akwakultury,
- zajmujący się produkcją podstawową produktów rolnych.