Innowacyjność uważana jest za jeden z najważniejszych elementów wpływających na konkurencyjność gospodarki. Mimo iż przez ostatnie lata wśród polskich przedsiębiorców wzrosła potrzeba wykorzystywania innowacyjnych rozwiązań, to jednak nie odnajduje to odzwierciedlenia w podejmowanych przez nich działaniach.
Anna Szymańska wiceprezes Doradztwo Gospodarcze DGA Poziom innowacyjności polskiej gospodarki wykazuje bardzo duże dysproporcje w porównaniu z krajami wysoko rozwiniętymi. Chodzi tutaj m.in. o nakłady na sferę B+R oraz liczbę nowych patentów i technologii. W minionej Perspektywie 2004 – 2006 firmy korzystały m.in. z Programu Operacyjnego Wzrost Konkurencyjności Przedsiębiorstw, z którego możliwe było współfinansowanie przedsięwzięć innowacyjnych. Często jednak inwestycje zgłaszane do dofinansowania polegały na odtwarzaniu starego parku maszynowego lub zakupie maszyn, bądź urządzeń, nie spełniając kryteriów innowacyjności. W nowej Perspektywie 2007-2013 nacisk na zagadnienia innowacyjności jest bardzo duży, i to zarówno na szczeblu krajowym (Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka), jak i regionalnych (Regionalne Programy Operacyjne). Zgodnie z definicją przytoczoną w PO Innowacyjna Gospodarka, przez innowację rozumie się wprowadzenie do praktyki w przedsiębiorstwie nowego lub znacząco ulepszonego rozwiązania w odniesieniu do produktu (towaru lub usługi), procesu, marketingu lub organizacji. Istotą innowacji jest wdrożenie nowości do praktyki. Wdrożenie nowego produktu (towaru lub usługi) polega na zaoferowaniu go na rynku. Wdrożenie nowego procesu, nowych metod marketingowych lub nowej organizacji polega na ich zastosowaniu w bieżącym funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (Oslo Manual, Guidelines for Collecting and Interpretnig Innoatavion Data, wydanie trzecie z 2005 roku, wspólna publikacja OECD (Organisation for Economic Co-Operation and Development) oraz Eurostat (Statistical Office of the European Communities). Innowacyjne rozwiązanie (produkt, proces, marketing lub organizacja) może być wynikiem własnej działalności badawczo-rozwojowej przedsiębiorstwa, współpracy z innymi przedsiębiorstwami i instytucjami lub może być wynikiem zakupu wiedzy w postaci niematerialnej (patenty, licencje, oprogramowanie, know-how, usługi o charakterze technicznym, marketingowym, organizacyjnym, szkoleniowym itp.) lub materialnej (maszyny i urządzenia o podwyższonych parametrach). Mając na uwadze główne założenia Strategii Lizbońskiej oraz analizę potrzeb polskiej gospodarki w Programie Operacyjnym Innowacyjna Gospodarka, zdefiniowano następujący cel główny: „Rozwój polskiej gospodarki w oparciu o innowacyjne przedsiębiorstwa” Przedsiębiorstwem innowacyjnym jest takie przedsiębiorstwo, w którym w przyjętym okresie obserwacji (np. w ostatnich trzech latach) dokonano innowacji, czyli wprowadzono pewną nowość do praktyki w odniesieniu do produktu (towaru lub usługi), procesu, marketingu lub organizacji. Zgodnie z powyższą definicją, nie jest przedsiębiorstwem innowacyjnym takie przedsiębiorstwo, które dysponuje pewną wysoką technologią i sprzedaje ją innym przedsiębiorstwom, ale nie rozwija jej. Osiągnięcie głównego celu realizowane będzie poprzez inwestycje w: badania i rozwój nowoczesnych technologii, infrastrukturę sfery B+R, innowacyjne przedsięwzięcia oraz dyfuzję innowacji. Polscy przedsiębiorcy już teraz powinni dostosować potrzeby inwestycyjne w swoich strategiach rozwojowych, tak aby dostępne dla nich fundusze wykorzystać w najbardziej efektywny sposób.