Czy budowa drogi jest budową urządzeń infrastruktury technicznej w rozumieniu art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, od której zależy wysokość opłaty adiacenckiej?
Opłata adiacencka jest sposobem pokrycia udziału w kosztach budowy urządzeń infrastruktury technicznej przez właścicieli nieruchomości oraz użytkowników wieczystych, którzy nie mają obowiązku wnoszenia opłat rocznych za użytkowanie wieczyste. Zgodnie z nową definicją zawartą w ustawie o gospodarce nieruchomościami przez opłatę adiacencką należy rozumieć opłatę ustalaną w związku ze wzrostem wartości nieruchomości spowodowanym budową urządzeń infrastruktury technicznej z udziałem środków Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego, środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi.
W związku z budową infrastruktury technicznej obowiązek opłaty adiacenckiej może zostać ustalony w odniesieniu do nieruchomości, bez względu na ich rodzaj i położenie, z wyłączeniem nieruchomości przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na cele rolne i leśne, a w przypadku braku planu miejscowego, z wyłączeniem nieruchomości wykorzystywanych na cele rolne i leśne, jeżeli infrastruktura ta została wybudowana z udziałem środków Skarbu Państwa lub samorządów. W rozumieniu art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, budową urządzeń infrastruktury technicznej jest budowa drogi, a także wybudowanie przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.
Decyzja o ustaleniu opłaty adiacenckiej może zostać wydana po wybudowaniu infrastruktury technicznej w terminie do trzech lat od dnia stworzenia warunków do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo od dnia stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Przesłanką obligatoryjną wydania decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej jest obowiązywanie w dniu stworzenia tych warunków uchwały rady gminy, określającej wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej. Uchwała ta musi obowiązywać w dniu, w którym stworzono warunki do podłączenia nieruchomości do poszczególnych urządzeń infrastruktury technicznej albo w dniu stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi. Stawka procentowa nie może wynosić więcej niż 50 proc. różnicy między wartością, jaką nieruchomość miała przed wybudowaniem urządzeń infrastruktury technicznej, a wartością, jaką nieruchomość ma po ich wybudowaniu. Opłata adiacencka może zostać rozłożona na dziesięć rat płatnych co roku.
Anna Jönsson, radca prawny, Kancelaria Prawna GLN
Anna Jönsson
radca prawny, Kancelaria Prawna GLN
