Wszczęcie egzekucji to moment, w którym wierzyciel złożył do komornika działającego przy sądzie, w okręgu którego położona jest nieruchomość, odpowiedni wniosek. Po otrzymaniu takiego wniosku komornik wzywa dłużnika do zapłaty długu w terminie dwutygodniowym od doręczenia wezwania, pod rygorem podjęcia czynności zmierzających do sprzedaży nieruchomości, tj. do opisu i oszacowania. Jednocześnie komornik przesyła do właściwego sądu wniosek o dokonanie w księdze wieczystej wpisu o wszczęciu egzekucji i zawiadamia dłużnika o zajęciu nieruchomości. Jeżeli dłużnik zapłaci dług w terminie wskazanym w wezwaniu, to postępowanie może być zakończone już na tym etapie. Dokonanie kolejnych czynności egzekucyjnych, czyli opisu i oszacowania, z uwagi na wiążące się z tym koszty, uzależnione jest również od wniosku wierzyciela. Opis i oszacowanie ma na celu ustalenie charakterystyki nieruchomości, a także jej wartości, co stanowi podstawę do dalszego postępowania zmierzającego do sprzedaży nieruchomości. Oszacowania dokonuje powołany przez komornika biegły uprawniony do szacowania nieruchomości.
Rozporządzenie nieruchomością po zajęciu, na przykład jej sprzedaż, nie ma wpływu na dalsze postępowanie, a czynności egzekucyjne są ważne zarówno w stosunku do dłużnika, jak i nabywcy. Nabywca zajętej nieruchomości może uczestniczyć w postępowaniu w charakterze dłużnika i korzystać z wszystkich uprawnień przysługujących dłużnikowi. W odróżnieniu od rozporządzenia nieruchomością, obciążenie nieruchomości po jej zajęciu jakimkolwiek ograniczonym prawem rzeczowym, takim jak hipoteka, lub prawem osobistym na przykład służebnością osobistą, jest nieważne.
Nieruchomość ulega sprzedaży przez licytację publiczną. Komornik ogłasza o licytacji przez publiczne obwieszczenie, w którym wymienia podstawowe informacje o nieruchomości, m.in. miejsce położenia, przeznaczenie gospodarcze, sumę oszacowania i cenę wywołania, a także wskazuje czas i miejsce licytacji oraz wysokość rękojmi, którą musi złożyć przystępujący do przetargu. Rękojmia wynosi jedną dziesiątą sumy
oszacowania i jest zatrzymywana w przypadku licytanta, któremu udzielono przybicia. Licytacja nieruchomości odbywa się publicznie pod nadzorem sędziego. Przetarg odbywa się ustnie. W pierwszej licytacji najniższa suma, za którą nieruchomość można nabyć, wynosi trzy czwarte sumy oszacowania. Po zamknięciu przetargu sąd, w osobie sędziego, pod którego nadzorem odbywa się licytacja, wydaje na posiedzeniu jawnym postanowienie o przybiciu na rzecz licytanta, który zaoferował najwyższą cenę. Po uprawomocnieniu się tego postanowienia sąd wydaje decyzję o przysądzeniu własności.