Obligacja wyemitowana przez firmę jest zaciągniętym przez nią długiem w zamian za określone oprocentowanie i zwrot wartości nominalnej w terminie wykupu obligacji.
W Polsce obligacje korporacyjne emitowane są przez podmioty gospodarcze posiadające osobowość prawną. Podobnie jak w przypadku obligacji skarbowych notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, nabywcy obligacji otrzymują prawo do dwóch rodzajów świadczeń pieniężnych: z tytułu odsetek i z tytułu wykupu. Podstawą do obliczania płatnych co kwartał, pół roku lub rocznie odsetek od obligacji jest często rentowność wskazanych przez emitenta bonów skarbowych (która może być wyliczana jako średnia arytmetyczna średnich ważonych stóp rentowności na czterech ostatnich przetargach) powiększona o premię w ustalonej wysokości. Zasady obrotu obligacjami korporacyjnymi są identyczne jak dla obligacji Skarbu Państwa.
Wśród obligacji przedsiębiorstw można wyróżnić obligacje zabezpieczone lub nie. Wśród zabezpieczonych mogą być obligacje gwarantowane hipoteką i obligacje z ogólną gwarancją. W przypadku długu zabezpieczonego, korporacja emitująca dodatkowo zastawia aktywa i gdy jest niewypłacalna, kredytodawca na drodze sądowej ma prawo przejąć jego majątek. Zabezpieczeniem obligacji mogą być: zastaw lub hipoteka, gwarancja Skarbu Państwa, gwarancja Narodowego Banku Polskiego, gwarancja banku krajowego lub zagranicznego, poręczenie udzielone przez gminę. Obligacje niezabezpieczone i obligacje z ogólną gwarancją są poręczone tylko przez wypłacalność emitenta (zdolność do wypłaty rocznych odsetek i zwrotu wartości nominalnej).
W przeszłości obligacje korporacyjne uznawane były za pewną inwestycję generującą stały dochód. Jednak w wyniku perturbacji, jakie miały miejsce w historii, przestały być tak postrzegane. Zapewniają one wyższe stopy zwrotu niż depozyty czy papiery skarbowe, ale jednocześnie wiążą się z wyższym ryzykiem kredytowym. Ryzyko kredytowe (niewypłacalności, upadłości, bankructwa) wynika z niepewności co do przyszłej kondycji finansowej, a więc zdolności do terminowego regulowania lub regulowania w ogóle zobowiązań przez emitenta. Słabsza niż dług skarbowy jakość kredytowa obligacji korporacyjnych odzwierciedlona jest w wyższej od obligacji skarbowych rentowności. Różnica ta nosi nazwę spreadu kredytowego. Jest to rekompensata za podejmowanie podwyższonego ryzyka przez inwestora. Należy jednak pamiętać, że roszczenia wynikające z obligacji i tak zaspokajane są przed roszczeniami akcjonariuszy. Tym samym obligacje korporacyjne obarczone są niższym ryzykiem niż akcje wyemitowane przez tę samą firmę.
Zarządzanie portfelem, w którym znajdują się obligacje korporacyjne, oprócz analizy typowej dla obligacji skarbowych dodatkowo wymaga systematycznego badania dokumentów finansowych firmy oraz sytuacji w konkretnej branży.
