Subskrybuj nas na Youtube
W czasie spowolnienia gospodarczego wywołanego globalnym kryzysem wiele firm działających w strefach musiało ograniczyć produkcję, a tym samym zatrudnienie. W rezultacie przedsiębiorcy zagrożeni cofnięciem zezwolenia na prowadzenie działalności w SSE występowali o jego wygaszenie, uznając, że uchroni ich to przed koniecznością zwrotu pobranej pomocy publicznej.
Projekt doprecyzowuje pojęcie "pomoc publiczna", wskazując, że jest nią zwolnienie od podatku dochodowego. Przedsiębiorca będzie mógł wnioskować o wygaszenie zezwolenia tylko i wyłącznie, gdy przed dniem złożenia wniosku nie korzystał ze zwolnienia dochodu od podatku dochodowego na podstawie zezwolenia.
Roszczenia związane ze zwrotem pomocy publicznej (zwolnień podatkowych) będą się przedawniały po 10 latach (licząc od końca roku kalendarzowego, w którym przedsiębiorca skorzystał ze zwolnień podatkowych). Przedsiębiorca do czasu zwrotu pomocy nie będzie mógł uzyskać nowego zezwolenia.
Dokument zakłada możliwość cofnięcia zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie na wniosek przedsiębiorcy. Autorzy projektu tłumaczą, że dla przedsiębiorcy - który rozpoczął korzystanie ze zwolnień podatkowych, ale przewiduje, że nie będzie w stanie spełnić zobowiązań - korzystniejszym rozwiązaniem może być rezygnacja z zezwolenia jeszcze przed upływem terminu spełnienia jego warunków, ponieważ ograniczy to wysokość odsetek od zwracanej pomocy.
Projekt zakłada też m.in. zastąpienie przedstawiciela wojewody przedstawicielem ministra finansów w radach nadzorczych spółek zarządzających strefami. Autorzy projektu wskazują, że przemawiają za tym: forma pomocy publicznej udzielanej w strefach (zwolnienia podatkowe), położenie stref na terenie kilku województw i to, że wojewoda nie odpowiada za rozwój regionalny.
Jeśli projekt w proponowanym kształcie wejdzie w życie, do zadań zarządzających strefami będzie należała m.in. współpraca ze szkołami ponadgimnazjalnymi i wyższymi w celu dostosowania ich oferty edukacyjnej i programów do potrzeb pracodawców.
Nowe rozwiązania mają obowiązywać od 1 stycznia 2015 r.
Rząd we wtorek zmienił też rozporządzenie łagodzące kryteria, których spełnienie umożliwia objęcie niektórych gruntów specjalną strefą ekonomiczną. Chodzi o obniżenie minimalnych progów dotyczących wielkości nakładów inwestycyjnych oraz liczby tworzonych nowych miejsc pracy. Obecne kryteria stopy bezrobocia stanowią bowiem barierę w uzyskaniu wsparcia na inwestycje o mniejszej skali, które są podejmowane z reguły przez małe i średnie firmy.
Zgodnie z nowymi regulacjami od 1 listopada 2014 r. do 31 grudnia 2016 r. złagodzone wymagania będą uzależnione od poziomu stopy bezrobocia. W przypadku włączenia do specjalnej strefy ekonomicznej gruntów prywatnych położonych w powiatach o stopie bezrobocia równej lub niższej od średniej krajowej progi zostały zmniejszone o 20 proc., a w pozostałych powiatach o 30 proc.
Na przykład w powiecie, gdzie bezrobocie jest równe lub niższe od 60 proc. średniej krajowej (ale nie wyższe niż średnia krajowa), przedsiębiorca powinien zobowiązać się do utworzenia co najmniej 400 nowych miejsc pracy lub zadeklarować minimum 280 mln zł kosztów kwalifikowanych inwestycji.
Dla inwestycji w powiatach o stopie bezrobocia wyższej niż 160 proc. średniej krajowej, ale nie wyższej niż 200 proc. – będzie to co najmniej 105 nowych miejsc pracy lub 70 mln kosztów inwestycyjnych.
Inwestycje w powiatach o poziomie bezrobocia wyższym niż 200 proc. średniej krajowej, lecz nieprzekraczającym 250 proc. – wymagane będzie utworzenie co najmniej 70 nowych miejsc pracy lub poniesienie kosztów kwalifikowanych inwestycji w wysokości co najmniej 50 mln zł.
Dla województw: lubelskiego, podkarpackiego, podlaskiego, świętokrzyskiego i warmińsko-mazurskiego wymagania będą obniżone o 30 proc.