Informacje gospodarcze zgromadzone w postępowaniu antymonopolowym dotyczące jego uczestnika mogą być utajnione nawet wtedy, gdy sam zainteresowany o to nie wnioskuje.
ORZECZENIE
Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów na wniosek krakowskiego Zakładu Gospodarki Komunalnej Organizacja Odzysku przeprowadził kontrolę rynku usług świadczonych przez organizację odzysku w oparciu o ustawę o odpadach (ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U. z 2007 r. nr 39, poz. 251 z późn. zm.).
Przedsiębiorcy - organizacje odzysku - udostępniały na wezwanie UOKiK m.in. dane o faktycznych lub prognozowych przychodach z tytułu świadczenia usługi przejęcia odzysku odpadów oraz dane o ich masie i ilości.
W wyniku przeprowadzonej kontroli organ wszczął postępowanie antymonopolowe, gdyż powziął podejrzenie, że Rekpol Organizacja Odzysku nadużywa pozycji dominującej na krajowym rynku usług związanych z wykonaniem obowiązków zapewniania przez przedsiębiorców odzysku odpadów opakowaniowych świadczonych przez organizacje odzysku.

Odmowa prawa wglądu

W toku prowadzonego postępowania administracyjnego podejrzana spółka zwróciła się do prezesa UOKiK o prawo wglądu do zgromadzonych materiałów dowodowych dotyczących organizacji odzysku. Prezes wydał jednakże postanowienie uniemożliwiające zainteresowanemu podmiotowi dostęp do powyższych informacji, gdyż uznał je za tajne. Argumentując powoływał się na art. 63 ust. 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz.U. z 2007 r. nr 50, poz. 331 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, że pracownicy Urzędu są zobowiązani do ochrony tajemnicy przedsiębiorstwa, jak również innych informacji, o których powzięli wiadomość w toku postępowania. Prezes jest uprawniony z urzędu ograniczyć pozostałym stronom postępowania wgląd do materiału dowodowego, co w powyższym przypadku uczynił, gdyż posiadane informacje mają niewątpliwie znaczną wartość gospodarczą. Pozwalają bowiem dokładnie ocenić strukturę przychodów spółek, a znajomość takich danych pozwoliłaby ich konkurentom zidentyfikować realizowane przez te przedsiębiorstwa strategie rozwoju.
Spółka, przeciwko której toczyło się postępowanie antymonopolowe, wniosła zażalenie na postanowienie prezesa UOKiK do sądu ochrony konkurencji i konsumentów. Podnosiła bowiem, że sami przedsiębiorcy nie wnioskowali o utajnienie przekazywanych przez nie informacji, chociaż byli powiadomieni o posiadaniu takiego prawa.
W odpowiedzi na zażalenie pełnomocnik urzędu przywołała wcześniejsze orzeczenie sądu okręgowego, w którym podkreślono, iż podobne informacje niewątpliwie są poufne i stanowią tajemnice przedsiębiorcy w rozumieniu art. 11 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U. z 2003 r. nr 153, poz. 1503 z późn. zm.).
Prezes w tym przypadku miał prawo działać z urzędu, nawet gdy zainteresowane podmioty nie wystąpiły o ochronę.

Pojęcie tajemnicy

Sąd ochrony konkurencji i konsumentów nie uwzględnił zarzutów przedstawionych w zażaleniu na decyzję prezesa i oddalił je. W ustnym uzasadnieniu powołał się na art. 11 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji ,w świetle którego przez tajemnice przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania poufności. Zdaniem składu orzeczniczego powyższą definicję należy interpretować szeroko i z dużą ostrożnością. Należy stosować do niej wykładnię rozszerzającą, a prezes UOKiK mógł działać z urzędu i uznać podobne informacje za poufne.
Sygn. akt XVII Amz 12/08