Planując przyjęcie kompleksowego i usystematyzowanego podejścia w zakresie zaangażowania społecznego, należy mieć na uwadze zarówno wielkość i specyfikę danej jednostki sektora finansów publicznych, jak i uwarunkowania, w których przyszło jej funkcjonować.
Jednym z warunków skuteczności działań podejmowanych przez urząd w obszarze CSR jest uwzględnienie (wśród obligatoryjnie przewidzianych kroków) procesu identyfikacji grup interesariuszy. Następnie należy zdefiniować interesariuszy kluczowych z punktu widzenia danej jednostki, a także potencjalne obszary jej społecznego zaangażowania.
Prowadzoną analizę należy oprzeć na przeglądzie podstawowej działalności realizowanej przez urząd i całokształtu związanych z nią uwarunkowań. Zasadniczym celem tego procesu jest zidentyfikowanie podmiotów, które są zarówno adresatami bezpośrednimi aktywności realizowanych przez jednostkę (osoby korzystające z usług urzędu, przedsiębiorcy, pracownicy), jak i jej adresatami pośrednimi (społeczność lokalna, organizacje pozarządowe, instytucje kontrolne).
Nie warto zawężać skali tej analizy do ograniczonego kręgu podmiotów działających w naszym otoczeniu czy też tych, z którymi utrzymujemy bezpośrednie relacje. Podejście takie prowadzi bowiem do dużych uogólnień i utrudnia szczegółowe odniesienie się do kwestii: stopnia wzajemnych relacji w ramach sieci interesariuszy i poziomu ich oddziaływania. Ważne, aby żaden interesariusz nie został pominięty, gdyż nie będzie on wówczas uwzględniony na etapie typowania interesariuszy kluczowych, co może negatywnie oddziaływać na efektywność strategii CSR.
Wyniki przeprowadzonej analizy mogą stanowić podstawę dla dokonania oceny znaczenia poszczególnych interesariuszy z punktu widzenia krótko- i długoterminowych celów jednostki, a tym samym określenia, którzy z nich są dla nas priorytetowi. Jednocześnie wskazać powinniśmy, które obszary zaangażowania (pracownicy, środowisko naturalne, społeczność lokalna etc.) są dla nas najważniejsze i na które spośród nich możemy w rzeczywistości efektywnie oddziaływać. Zdefiniować powinniśmy również te z nich, które ważne są dla naszych interesariuszy, w tym dla naszych pracowników i kadry kierowniczej. Takie spojrzenie, z uwzględnieniem różnych punktów widzenia, pozwoli nam wytypować obszary, które są faktycznie kluczowe i które przełożą się w największym stopniu na realizację celów i zadań jednostki.
Proces ten może zostać przeprowadzony, jako jeden z elementów działań podejmowanych w ramach funkcjonującego w jednostce (gdy został on ustanowiony) systemu zarządzania ryzykiem. Może on dostarczyć narzędzi, łatwych do wykorzystania na etapie analizy i identyfikacji ryzyk związanych z działalnością urzędu, które powinny być brane pod uwagę na etapie podejmowania decyzji o kierunkach jego społecznej aktywności.
Rezultatem końcowym procesu powinny być trafnie wybrane obszary społecznego zaangażowania. Na tej podstawie możliwe będzie opracowanie programów ukierunkowanych w efektywny sposób na te podmioty i problemy, które rzeczywiście są ważne z punktu widzenia urzędu i celu jego działalności.