SENTENCJA. Program emitowany w sieci kablowej z natury rzeczy jest przeznaczony dla każdego, kto tylko uiści abonament. Tak więc informacje zawarte w tym programie nie są informacjami, które nie są przeznaczone dla potencjalnych odbiorców. Sprawca, który bezprawnie z takich programów korzysta i uzyskuje zawarte w nich informacje, nie narusza więc dyspozycji art. 267 par. 1 k.k., lecz godzi jedynie w prawa majątkowe. Takie zachowanie należałoby zakwalifikować jako wyczerpujące znamiona występku z art. 7 ust. 1 lub art. 7 ust. 2 ustawy z 5 lipca 2002 r. o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym.

STAN FAKTYCZNY

Leokadię R. oskarżono o to, że od 4 stycznia 2002 r. do 26 marca 2002 r. bez uprawnienia uzyskiwała informacje dla niej nieprzeznaczone w wyniku podłączenia się do przewodu służącego do przekazywania informacji z sygnałem telewizyjnym UPC Telewizja Kablowa (tj. występek z art. 267 par. 1 k.k.).
Sąd Rejonowy, po rozpoznaniu sprawy, warunkowo umorzył postępowanie karne. Wyrok uprawomocnił się bez postępowania odwoławczego. Kasację złożył jednak prokurator generalny, który zaskarżył wyrok w całości na korzyść oskarżonej, zarzucając rażące i mające wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu art. 267 par. 1 k.k., i wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonej.
UZASADNIENIE
Zdaniem Sądu Najwyższego w powyższej sprawie wystąpiła rażąca obraza prawa materialnego, która polegała na zastosowaniu normy zawartej w przepisie art. 267 par. 1 k.k. - w sytuacji gdy było to niedopuszczalne. Jak podkreślił Sąd Najwyższy, działanie oskarżonej polegające na bezprawnym podłączeniu odbiornika telewizyjnego do sieci kablowej wprawdzie godziło w prawa majątkowe nadawcy programu (UPC Telewizja Kablowa), nie wyczerpywało jednak znamion przypisanego jej występku. W przekonaniu sędziów istotą występku, o którym mowa w art. 267 par. 1 k.k., jest uzyskanie informacji dyskrecjonalnej, nieprzeznaczonej dla sprawcy. Program emitowany w sieci kablowej z natury rzeczy jest przeznaczony dla każdego, kto tylko uiści abonament. W konsekwencji informacje zawarte w tym programie nie są informacjami, które nie są przeznaczone dla potencjalnych odbiorców, a opłata za dostęp do sieci kablowej jest w istocie rzeczy opłatą za usługę udostępnienia programów.
Jak zaznaczył Sąd Najwyższy, sprawca, który bezprawnie z takich programów korzysta i uzyskuje zawarte w nich informacje, nie narusza dyspozycji art. 267 par. 1 k.k., lecz godzi w prawa majątkowe. W takiej sytuacji takie zachowanie należałoby zakwalifikować jako wyczerpujące znamiona występku z art. 7 ust. 1 lub art. 7 ust. 2 ustawy z 5 lipca 2002 r. o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym (Dz.U. nr 126, poz. 1068), gdyż bezprawne podłączenie odbiornika telewizyjnego do sieci kablowej po uprzednim pokonaniu zabezpieczeń skrzynki rozdzielczej i korzystanie w związku z tym z usługi chronionej, polegającej na rozpowszechnianiu i rozprowadzaniu programu telewizyjnego, stanowi używanie urządzenia niedozwolonego w rozumieniu tej ustawy. Jeśli działanie to podjęto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, to wyczerpuje znamiona występku z art. 7 ust. 1, zaś w przypadku używania tego urządzenia niedozwolonego wyłącznie na własne potrzeby - występku z art. 7 ust. 2 tej ustawy.
Wyrok Sądu Najwyższego z 24 marca 2004 r., sygn. akt IV KK 46/04