Od czerwca 2019 r. jestem pracownikiem szpitala na pełnym etacie (wcześniej pracownik kontraktowy) i jednocześnie prowadzę jednoosobową działalność gospodarczą (handel i usługi niezwiązane z moim pracodawcą). De facto do tej pory była ona moim głównym źródłem dochodu. Czy mogę skorzystać ze wsparcia dla przedsiębiorców? Na pytanie naszego czytelnika odpowiada ekspert.

Osoba, która jednocześnie pracuje na etacie i prowadzi działalność gospodarczą, może wystąpić do starosty o dofinansowanie części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej. Przysługuje ono, jeśli przedsiębiorca z uwagi na panującą epidemię doznał spadku obrotów gospodarczych – rozumianych jako zmniejszenie sprzedaży towarów lub usług w ujęciu ilościowym lub wartościowym – obliczanych jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych przypadających w okresie po 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie dofinansowania, w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych dwóch kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego.

Co istotne, za miesiąc uważa się także 30 kolejno następujących po sobie dni kalendarzowych, w przypadku gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego. Aby ubiegać się o dofinansowanie, tak liczony spadek obrotów musi wynosić co najmniej 30 proc. W zależności od wysokości spadku obrotów dofinansowanie wyniesie od 30–90 proc. kwoty minimalnego wynagrodzenia na miesiąc. Dofinansowanie jest wypłacane maksymalnie przez trzy miesiące.

Przedsiębiorca może również się ubiegać o tzw. mikropożyczkę (do 5000 zł) na pokrycie kosztów działalności, która jest udzielaną w trybie art. 15zzd specustawy o COVID-19. Przy czym w tym przypadku istnieją wątpliwości, czy by uzyskać taką mikropożyczkę, należy zatrudniać pracowników czy też nie. Zgodnie z wzorem wniosku o udzielenie tego dofinansowania przedsiębiorca składa oświadczenie o stanie zatrudnienia i zobowiązuje się do jego utrzymania. Z drugiej strony status mikroprzedsiębiorcy nie zakłada obowiązkowo zatrudniania pracowników.

Przedsiębiorca może również starać się o zwolnienie ze składek ZUS na trzy miesiące na podstawie art. 31zp specustawy o COVID-19 (marzec-maj 2020). Zwolnienie będzie jednak dotyczyło tylko składki zdrowotnej opłacanej z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, gdyż czytelnik podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy o pracę. Przy czym zwolnienie będzie przysługiwało tylko wówczas, gdy przychód z działalności w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany w pierwszym miesiącu, za który jest składany wniosek o zwolnienie z opłacania składek, nie był wyższy niż 300 proc. prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r. (obecnie to kwota 15 671 zł.).

Przy czym uwaga, przedsiębiorcy jednocześnie pracującemu na etacie nie przysługuje tzw. świadczenie postojowe wypłacane w trybie art. 15zq specustawy o COVID-19 dla osób prowadzących działalność gospodarczą. Świadczenie to bowiem należy się osobom, które podlegają ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu (w tym przypadku umowa o pracę).

Wiktoria Cieślikowska,radca prawny, starszy prawnik, kancelaria MDDP Olkiewicz i Wspólnicy