Obowiązujące od 1 stycznia 2007 r. przepisy podatkowe nakładają obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych na zagranicznych podatników działających w Polsce poprzez tzw. zakład, którym jest zazwyczaj oddział.
Dotyczy on w szczególności alokacji przychodów i kosztów (dochodu) pomiędzy zakładem i centralą. Przed 2007 rokiem obowiązek ten nie wynikał jasno z przepisów, zaś praktyka organów podatkowych była niejednolita. Wątpliwości interpretacyjne wynikały z faktu, iż pod względem formalnoprawnym oddział i centrala stanowią jeden podmiot, a zatem ich wewnętrzne rozliczenie nie ma charakteru typowej transakcji. Ponadto mimo istnienia oczywistej zależności prawnoekonomicznej między oddziałem i centralą organy podatkowe wskazywały w interpretacjach, bazując na literalnej wykładni przepisów, że oddział i centrala nie są podmiotami powiązanymi. Niezależnie od istnienia formalnego obowiązku dokumentacyjnego uzasadnienie sposobu alokacji przychodów i kosztów do zakładu wymaga w praktyce przygotowania takiej samej analizy cen transferowych jak ustalenie rynkowego poziomu dochodu polskiej spółki powiązanej, tzn. konieczne jest zdefiniowanie roli oddziału na rynku polskim poprzez odpowiednią analizę funkcji, ryzyk i przypisanych do oddziału aktywów i na tej bazie określenie metody i sposobu przypisania prawidłowego, czyli rynkowego poziomu dochodów oddziału. Dopiero konsekwencją takiej analizy może być prawidłowa podatkowo alokacja kosztów do oddziału. Poza alokacją przychodów i kosztów pomiędzy oddziałem i centralą, weryfikacji na podstawie przepisów o cenach transferowych będą podlegały wszelkie transakcje przypisane do oddziału, a zawierane z innymi spółkami powiązanymi.