Wprowadzenie energetyki jądrowej jest istotne ze względu na coraz większe zapotrzebowanie na energię oraz wymagania w zakresie ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, dwutlenku węgla i azotu.
Bez nowelizacji ustaw - Prawo atomowe, Prawo energetyczne, a także pozostałych - rozproszonych po całym systemie prawnym - przepisów związanych z tą tematyką przyszły inwestor już na wstępie będzie miał poważny problem.
Przy konstruowaniu nowych przepisów należy wziąć pod uwagę, że elektrownia atomowa będzie pierwszym w Polsce przedsięwzięciem obejmującym uruchomienie energetycznego obiektu jądrowego. Dotychczas przepisy ustawy - Prawo atomowe dotyczące procesów nuklearnych stosowane były w praktyce jedynie w medycynie lub w odniesieniu do obiektów o charakterze badawczo-naukowym. Z kolei przepisy dotyczące energetyki i ochrony środowiska nie obejmują swoim zakresem energetyki atomowej.
Nowe regulacje prawa atomowego powinny definiować elektrownię atomową jako obiekt jądrowy, energetyczny i techniczny jednocześnie. W pierwszej mierze należy zatem usunąć niespójności w definicjach krajowego systemu prawa. I tak dla przykładu, proces budowy i uruchomienia elektrowni atomowej wymaga zlikwidowania luk na styku prawa: atomowego, ochrony środowiska, budowlanego oraz energetycznego, jak też wyeliminowania niespójności regulacji prawnych związanych z brakiem jednoznacznie odpowiedzialnego organu oraz z rozproszeniem kompetencji decyzyjnych. W tym celu należałoby zacząć od weryfikacji spójności przepisów krajowych z prawem międzynarodowym oraz ratyfikowanymi przez Polskę międzynarodowymi traktatami oraz umowami. Szczególną uwagę należy zwrócić na przepisy dotyczące bezpieczeństwa budowy, uruchamiania i eksploatacji elektrowni oraz zlokalizowanych w jej obrębie obiektów jądrowych. Należy również uregulować kwestie związane z bezpieczeństwem radiologicznym, ochroną pracowników i ludności przed skutkami promieniowania, ochroną środowiska i ograniczeniem skutków oddziaływania energetycznych obiektów jądrowych. Nie można pominąć aktów normatywnych odnoszących się do eksportu i importu materiałów radioaktywnych i wyposażenia obiektów jądrowych, a także wymiany informacji o zdarzeniach radiacyjnych mogących mieć wpływ na ludność i środowisko. Ponadto ważne jest również określenie szczegółowych ram prawnych dla procedury wyznaczenia lokalizacji elektrowni i określenia jej wpływu na środowisko.
Kolejnym krokiem powinno być przeanalizowanie i znowelizowanie tych aktów prawnych, posiłkując się przy tym prawem wspólnotowym tak, aby stworzyć podstawy dla realizacji inwestycji i eksploatacji z zachowaniem zasad bezpieczeństwa, odpowiedzialności (operatorzy i koncesjonariusze), odszkodowania (określony zakres odpowiedzialności finansowej elektrowni), niezależności oraz zapewnienia pokojowego wykorzystywania energii jądrowej.
W trakcie prac poświęconych opracowywaniu powyższych przepisów należałoby także wykorzystać wymagania Międzynarodowej Agencji Atomowej (MAA), European Utility Requirements (EUR) oraz Western European Nuclear Regulator's Association (WENRA). Powinny być one traktowane ramowo, ponieważ konieczne będzie przyjęcie i zaadoptowanie wielu szczegółowych przepisów i norm technicznych obowiązujących w kraju pochodzenia technologii części jądrowych. Dotyczy to w szczególności urządzeń technologicznych i ich elementów pracujących pod ciśnieniem oraz dźwignic podlegających w Polsce dozorowi sprawowanemu przez Urząd Dozoru Technicznego.
Polska powinna oprzeć się na doświadczeniach państw europejskich, takich jak Francja, która swoje regulacje prawne z zakresu atomistyki opracowała zgodnie z wymogami unijnymi. Nie stanowi bowiem tajemnicy, że nie mamy doświadczenia w tworzeniu regulacji atomowych.