Prowadzenie usług transportowych w formie samozatrudnienia z użyciem pojazdu, którego dopuszczalne obciążenie przekracza 3,5 tony, wymaga uzyskania licencji transportowej i zezwoleń.
Prowadzenie na własną rękę przedsiębiorstwa zajmującego się świadczeniem usług transportowych wymaga nie tylko nakładów finansowych, ale również zdobycia niezbędnych uprawnień. Gdy przyszły przedsiębiorca zdecyduje się świadczyć usługi pojazdem o masie całkowitej do 3,5 tony, wymagane formalności nie powinny być szczególnie uciążliwe. Wystarczy wpisać się do ewidencji działalności gospodarczej w urzędzie gminy, uzyskać NIP i REGON, wyrobić pieczątkę i otworzyć konto w banku. Spełnienie tych warunków wystarczy, aby wykonywać zlecenia przewozowe dla firm.
Sytuacja zmienia się, gdy dysponujemy większym pojazdem niż 3,5 tony, chcemy prowadzić małą firmę i samodzielnie świadczyć usługi. Niezbędne będzie uzyskanie licencji na transport. Aby ją zdobyć, trzeba spełnić wiele warunków. Najważniejsze z nich to warunki finansowe oraz certyfikaty. Niezbędne będzie posiadanie:
• zabezpieczenia finansowego na każdy pojazd oraz
• uzyskanie certyfikatu kompetencji zawodowych.

Certyfikat potwierdza wiedzę

Bez certyfikatu kompetencji zawodowych można być kierowcą zawodowym, ale nie można prowadzić działalności w zakresie usług transportowych. Certyfikat potwierdza posiadanie wiedzy i umiejętności potrzebnych do wykonywania działalności w transporcie drogowym.
Uzyskanie certyfikatu wiąże się z koniecznością zdania egzaminu, który obejmuje elementy prawa cywilnego, prawa pracy i finansowego. Trzeba wykazać się wiedzą z zakresu zarządzania przedsiębiorstwem i znajomością przepisów ruchu drogowego.
W przypadku osób, które mają pięcioletnią praktykę w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem transportowym, egzamin jest nieco łatwiejszy. Trzeba zaliczyć jedynie testy sprawdzające poziom wiedzy. Ci, którzy nie mają doświadczenia praktycznego, zdają egzamin.
Oprócz testów trzeba rozwiązać zadania problemowe.
Są dwa certyfikaty kompetencji zawodowych. Jeden na krajowy transport drogowy osób, a drugi na międzynarodowy. Certyfikat kompetencji zawodowych w międzynarodowym transporcie drogowym osób jest jednocześnie certyfikatem w krajowym transporcie osób. Jest to spowodowane tym, że zakres wiedzy i umiejętności praktycznych wymaganych na egzaminie na certyfikat w międzynarodowym transporcie drogowym jest znacznie szerszy niż w przypadku egzaminu na certyfikat krajowego transportu.
Można zatem od razu przystąpić do egzaminu na certyfikat kompetencji zawodowych w międzynarodowym transporcie. Jednak oblewając taki egzamin, zamknie się drogę do wykonywania transportu na obszarze nawet Polski. Dlatego uzyskanie certyfikatów może przebiegać etapowo - najpierw na krajowy transport, a w następnej kolejności na międzynarodowy. Wiąże się to z dwiema opłatami za egzamin. Jednak zdając przynajmniej na krajowy certyfikat, ma się już jeden dokument w ręku. Po jakimś czasie można spróbować zdać egzamin na certyfikat w międzynarodowym transporcie.

Ile pieniędzy trzeba przygotować

Zanim uzyskamy licencję na transport, niezbędne jest zgromadzenie odpowiedniej kwoty kapitału. Przedsiębiorca musi wykazać, że ma pokrycie w wysokości 9 tys. euro na pierwszy pojazd. Jeżeli w firmie będzie więcej aut, to na każde następne trzeba mieć 5 tys. euro.
Sytuację finansową, która umożliwi prowadzanie działalności transportowej, można wykazać dokumentami potwierdzającymi, że dysponuje się środkami pieniężnymi w gotówce lub na rachunkach bankowych. Może być to także roczne sprawozdanie finansowe czy też dokumenty, które potwierdzają posiadanie akcji lub udziałów odpowiedniej wartości. Mogą to być także poręczenia bankowe lub dokumenty własności nieruchomości.

Kiedy wystąpić o licencję

Mając odpowiednią sytuację finansową, pojazd i uprawnienia - kategoria prawa jazdy adekwatna dla danego rodzaju pojazdu, którym będą świadczone usługi oraz certyfikat kompetencji zawodowych, można ubiegać się o przyznanie licencji transportowej. Należy się zgłosić do starosty właściwego ze względu na miejsce siedziby firmy, jeżeli usługi będą świadczone tylko na terenie kraju. Jeżeli ktoś postanowi jednak starać się o licencję na międzynarodowy transport, musi się zgłosić do ministerstwa właściwego do spraw transportu (obecnie Ministerstwo Infrastruktury).

Co należy wpisać we wniosku

We wniosku o udzielenie licencji należy podać oznaczenie przedsiębiorcy (np. nazwa firmy) i adres. Należy dołączyć numer z rejestru przedsiębiorców albo z ewidencji działalności gospodarczej. Trzeba też od razu określić się, jaki będzie rodzaj i zakres wykonywanego transportu. Należy także podać liczbę pojazdów i czas, na jaki licencja ma być udzielona. Jest ona udzielana na co najmniej dwa lata. Jednak maksymalnie może być ona ważna 50 lat. Do wniosku należy dołączyć odpis z rejestru przedsiębiorców albo z ewidencji działalności gospodarczej, kserokopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji statystycznej - REGON, kserokopię zaświadczenia o nadaniu numeru identyfikacji podatkowej - NIP. To nie wszystko, gdyż starając się o licencję należy przedstawić także kserokopię certyfikatu kompetencji zawodowych. Trzeba też przedstawić zaświadczenie z rejestru skazanych stwierdzające niekaralność. Do tego wszystkiego trzeba jeszcze dołączyć dokumentację potwierdzającą odpowiednią sytuację finansową, wykaz pojazdów samochodowych wraz z kserokopiami krajowych dokumentów dopuszczających pojazd do ruchu. Jeżeli nie jest się właścicielem pojazdów, trzeba przedstawić dodatkowo dokument uprawniający do dysponowania tymi pojazdami.

Jak dołączyć do taksówkarzy

Jeżeli ktoś zamierza pracować jako przedsiębiorca pracujący na taksówce, nie musi posiadać zabezpieczenia finansowego na pojazd. Musi jednak uzyskać licencję na wykonywanie transportu drogowego taksówką. Nie może być osobą karaną. Musi skończyć szkolenie w zakresie transportu drogowego taksówką. Zaświadczenie o ukończeniu tego szkolenia niezbędne jest do uzyskania licencji. Po szkoleniu musi zdać egzamin z zakresu transportu drogowego taksówką.
Licencja udzielana jest na określony pojazd i obszar obejmujący gminę, sąsiadujące gminy. We wniosku przedsiębiorca musi podać swoje oznaczenia, adres firmy, numer w rejestrze przedsiębiorców albo w ewidencji działalności gospodarczej. Trzeba określić rodzaj i zakres oraz obszar wykonywanej działalności.
Do wniosku należy dołączyć odpis z rejestru przedsiębiorców albo z ewidencji działalności gospodarczej, kserokopie: zaświadczeń o nadaniu REGON-u i NIP-u, certyfikatu kompetencji zawodowych. Ponadto musi się znaleźć również zaświadczenie z rejestru skazanych stwierdzające niekaralność przedsiębiorcy, a także wykaz pojazdów.
Wysokości opłat uiszczonych za przejazd po drogach krajowych (w zł) / DGP