Przypadek kiedy jedyny wspólnik czy akcjonariusz spółki kapitałowej, będący osobą fizyczną, jest zarazem jedynym członkiem zarządu tej spółki powoduje, że ta sama osoba występuje jednocześnie w trzech różnych rolach korporacyjnych: jednoosobowego wspólnika, samej spółki jednoosobowej i jej jednoosobowego zarządcy.

Andrzej Szumański profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, adwokat W wieloosobowych spółkach kapitałowych albo w jednoosobowych takich spółkach, w których zarząd jest wieloosobowy, przewidziano zasadę wyrażoną w art. 210 par. 1 k.s.h. (dla spółki z o.o.) oraz w art. 379 par. 1 k.s.h. (dla spółki akcyjnej). Z przepisów tych wynika, że zarząd nie może w ogóle reprezentować spółki w jej czynnościach prawnych z dowolnym członkiem zarządu, skoro przewidziano tu reprezentację spółki przez radę nadzorczą albo przez pełnomocnika powołanego uchwałą zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia). Jeżeli jednak członkiem zarządu spółki będzie zarazem jedyny wspólnik (akcjonariusz) tej spółki, przy założeniu, że również i zarząd spółki jest jednoosobowy, to wówczas nie jest konieczne zachowanie dyspozycji z art. 210 par. 1 k.s.h. (art. 379 par. 1 k.s.h.). Oznacza to, że w umowie, którą ta spółka zawiera z osobą będącą członkiem zarządu jako z jej kontrahentem (np. w umowie o pracę), spółki nie musi reprezentować ani rada nadzorcza, ani pełnomocnik powołany uchwałą zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia), lecz może ją reprezentować ten członek zarządu (art. 210 par. 2 zd. 1 albo art. 379 par. 2 zd. 1 k.s.h.), pod warunkiem zachowania wymogu co do formy, a więc zawarcia takiej umowy w formie aktu notarialnego (art. 210 par. 2 zd. 2 k.s.h. albo art. 379 par. 2 zd. 2 k.s.h.). Wyłączenie przez art. 210 par. 2 zd. 1 k.s.h. (art. 379 par. 2 zd. 1 k.s.h.) dyspozycji art. 210 par. 1 k.s.h. (art. 379 par. 1 k.s.h.) jest w pełni uzasadnione, gdyż skoro jedyny wspólnik decyduje się jednoosobowo zarządzać spółką, to nie ma żadnych racji gospodarczych, aby powoływał on działając jako zgromadzenie wspólników (walne zgromadzenie) spółki pełnomocnika do zawarcia z nim umowy (w tym umowy o pracę), gdyż byłoby to działanie pozorowane. Jurydycznie jest to bowiem czynność prawna dwóch różnych podmiotów, tj. osoby prawnej (spółki kapitałowej) oraz osoby fizycznej, którą jest jednocześnie jedyny wspólnik i jedyny zarządca tej spółki. Faktycznie jest to jednak czynność „samego ze sobą”, a ściśle jednoosobowego wspólnika spółki kapitałowej, który jest jedynym członkiem jej zarządu z tą spółką, co z mocy przepisu szczególnego art. 210 par. 2 k.s.h. (art. 379 par. 2 k.s.h.) – na zasadzie wyjątku – jest dozwolone, jeżeli umowę sporządzono w formie aktu notarialnego. W sytuacji natomiast, gdy w jednoosobowej spółce kapitałowej jest zarząd wieloosobowy nie ma zastosowania przepis art. 210 par. 2 zd. 1 k.s.h. (art. 379 par. 2 zd. 1 k.s.h.). Oznacza to, że tam do czynności prawnej członka zarządu, a zarazem jednoosobowego wspólnika ze spółką konieczna będzie reprezentacja spółki według zasad określonych w art. 210 par. 1 k.s.h. (art. 379 par. 1 k.s.h.), tj. przez radę nadzorczą lub pełnomocnika powołanego uchwałą zgromadzenia. W praktyce pojawia się wątpliwość, czy przepis art. 210 par. 2 k.s.h. (art. 379 par. 2 k.s.h.) odnosi się tylko do sytuacji, gdy zarząd w świetle umowy statutu (statutu) jest jednoosobowy, czy także do sytuacji, gdy statutowo może być on wieloosobowy, a faktycznie stał się jednoosobowy. Należy zająć stanowisko, że chodzi tu zarząd jednoosobowy w rozumieniu statutowym.