Zarówno do rozpoczęcia prywatnej praktyki, jak i dla rozwijania zakresu działalności w branży medycznej, podobnie jak w każdym innym biznesie, niezbędne jest zapewnienie jak najszerszego zestawu źródeł finansowania. Oprócz środków własnych i kredytów najpopularniejszy jest leasing.
Przy kompletowaniu narzędzi mających służyć długoterminowemu finansowaniu każdej aktywności zarobkowej na własny rachunek trzeba brać pod uwagę leasing. Wynika to przede wszystkim z tego, iż korzystanie z niego nie ogranicza ani w niczym nie pomniejsza zdolności kredytowych przedsiębiorcy.

Potrzeby bieżące oraz inwestycje

Jeśli firma ma na tyle dobrą sytuację finansową, że bank uzna ją za wiarygodną, to stwierdzi, że ma ona tzw. zdolność kredytową. Gdy firma ma z nią problemy albo ma duże potrzeby w zakresie pozyskiwania środków na finansowanie działalności, lepiej jest sfinansować potrzeby inwestycyjne za pomocą kontraktów leasingowych, aby nie pogarszając zdolności kredytowej, skuteczniej ubiegać się o kredyty obrotowe.
Leasing nie jest bowiem w stanie w pełni zastąpić kredytu. Za jego pomocą można finansować wydatki inwestycyjne. Nie da się go natomiast wykorzystać na pokrycie bieżących potrzeb płatniczych firmy.
Warto więc tak ten mechanizm finansowania konstruować, by w ramach zdolności kredytowej firmy uzyskiwać w banku kredyty obrotowe, natomiast nic nie tracąc z tej zdolności, zaspokajać potrzeby inwestycyjne, korzystając głównie z oferty towarzystw leasingowych. Jest ona coraz bogatsza, coraz pełniejsza i coraz lepiej dostosowana do potrzeb i specyfiki firm o różnej wielkości, z różnych branż i o różnej kondycji finansowej.

Leasing oraz kredyt

Wynika stąd prosty wniosek, że część celów, np. wieloletniego inwestowania w określone przedsięwzięcie, można finansować z kredytu, a np. potrzeby inwestycyjne w krótszym horyzoncie czasu zaspokoić poprzez umowy leasingowe. Pozwolą one bowiem w rzeczywistości poszerzyć możliwości finansowe firmy.
Ze względu na specyfikę kosztów dotyczącą zarówno ich wysokości, jak i możliwości rozkładania w czasie przy finansowaniu długoterminowym, możemy brać pod uwagę leasing we wszelkich możliwych dziedzinach. Jako narzędzie finansowania długoterminowego leasing będzie w sposób naturalny służył przy finansowaniu nieruchomości, natomiast najmniej spektakularnie wypadną korzyści z niego, gdy przedmiotem finansowania mają być wartości dające się szybko amortyzować, np. sprzęt komputerowy lub oprogramowanie.



Korzyści podatkowe

Leasing zyskał popularność, zwłaszcza w Polsce, przede wszystkim dzięki walorom podatkowym. O ile zakup dowolnego środka trwałego o wartości przekraczającej 3,5 tys. zł można zaliczyć w koszty poprzez klasyczną zazwyczaj długotrwałą amortyzację, o tyle zrealizowanie tego samego celu poprzez leasing pozwala skrócić ten proces nawet 2,5-krotnie. Wynika to z prawa podatkowego, które pozwala wliczać w koszty czynsz leasingowy, jeśli tylko umowa leasingu nie jest krótsza niż 40 proc. normatywnego okresu amortyzacji.
Oznacza to, że o ile w warunkach standardowych amortyzacja nowego samochodu musi trwać 60 miesięcy, o tyle proces rozliczania takiej inwestycji w koszty z wykorzystaniem leasingu można skrócić nawet do 24 miesięcy.

Operacyjny lub kapitałowy

Różnica między leasingiem operacyjnym a finansowym sprowadza się praktycznie do szczegółów rozliczeń podatkowych. Leasing operacyjny daje większe korzyści podatkowe, gdyż całą ratę leasingową można uznać za koszt uzyskania przychodu, zmniejszając w ten sposób podstawę opodatkowania. W przypadku leasingu finansowego klient może odpisać tylko część odsetkową raty leasingowej, ale za to wlicza w koszty dodatkowo amortyzację.
Umowa leasingu operacyjnego (zwanego też bieżącym) polega na czasowym przekazaniu w użytkowanie dobra inwestycyjnego. Podstawową cechą identyfikującą ten rodzaj leasingu jest fakt, iż przedmiot umowy leasingu w okresie trwania umowy przez cały czas zaliczany jest do składników majątku finansującego. W związku z tym to on ma prawo dokonywać odpisów amortyzacyjnych w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Ponadto umowa leasingu operacyjnego zawierana jest na okres krótszy niż okres zużycia leasingowanej rzeczy (odwrotnie niż w przypadku leasingu kapitałowego). Czynsze leasingowe (w tym także czynsz początkowy) stanowią przychód finansującego i jednocześnie koszt uzyskania przychodu u korzystającego.
Natomiast w przypadku leasingu finansowego (zwanego też kapitałowym) czas trwania tej umowy jest zbliżony do okresu zużycia rzeczy, a przedmiot leasingu zaliczany jest do składników majątku korzystającego, w związku z czym przez cały okres trwania umowy to on dokonuje odpisów amortyzacyjnych, które są dla niego kosztem.
Ponadto są nim dla niego raty leasingowe w części odsetkowej (czyli stanowiącej koszt korzystania z cudzego kapitału). Ta część odsetkowa czynszów leasingowych stanowi przychód finansującego.
Natomiast część kapitałowa raty nie jest kosztem dla korzystającego ani przychodem dla finansującego. Po upływie oznaczonego w umowie terminu i spłaceniu wszystkich rat leasingowych umowa wygasa, a leasingowany przedmiot staje się własnością korzystającego bez żadnych ograniczeń.